Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

O Xριστιανισμός και οι Αρχαίες Θρησκείες

O Xριστιανισμός και οι Αρχαίες Θρησκείες 

  1. 3. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ •
  2.  Κάποιοι χριστιανοί δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη λατρευτική συνέχεια της ανθρωπότητας. Για άλλους όμως ο Χριστιανισμός είναι απλά ένας ενδιάμεσος κρίκος στην ανθρώπινη θεολογική αλυσίδα. • Γεννήθηκε από τον Ιουδαϊσμό και αποδέχθηκε πολλές αντιλήψεις και έθιμα των αρχαίων θρησκειών για να επικρατήσει. Διαμορφώθηκε ως ξεχωριστή θρησκεία μέσα από τις διάφορες Οικουμενικές Συνόδους. • Έχουν δει το φως της δημοσιότητας διάφορες συγκριτικές μελέτες, που αφορούν τη σχέση των αρχαίων θρησκειών με τον Χριστιανισμό. Όλες οι συγκριτικές μελέτες έχουν το δικό τους ιδιαίτερο ενδιαφέρον, σημασία και αξία. • Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην πέφτουμε σε υπεραπλουστεύσεις και πέρα από τις εθνογραφικές ομοιότητες, να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τις θεολογικές ιδιαιτερότητες και διαφορές μεταξύ των θρησκειών. • Επί χιλιάδες χρόνια πριν τον Χριστιανισμό, οι παγανιστές λάτρευαν έναν Υιό θεού. Ο Σωτήρας των παγανιστών γεννήθηκε κι αυτός από μια παρθένο στης 25 Δεκεμβρίου (?) με μάρτυρες τρεις βοσκούς, μετέτρεψε το νερό σε οίνο, κρεμάστηκε επί ξύλου κι αναστήθηκε ημερολογιακά το Πάσχα (?), και προσέφερε το σώμα και το αίμα του ως θεια κοινωνία. • Δεν ήταν άλλος από τον Διόνυσο τον Αγρία στην Ελλάδα ο όποιος αργότερα μεταφέρθηκε σαν μύθος στην Περσία σαν Μίθρας, στη Φρυγία σαν Άττις, στην Συρία σαν Άδωνις, στην Ιταλία σαν Βάκχος, στην Αίγυπτο σαν Οσίρις και 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 3
  3. 4. στο Ισραήλ σαν Ιησούς. • Από όλους αυτούς τελικά σήμερα επικράτησε η λατρεία του Ισραηλίτικου μύθου. Πόσο αποσιωπήθηκαν οι αλήθειες με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη παραχάραξη που έγινε ποτέ στην ιστορία; • Εκεί όπου υψώνεται σήμερα το Βατικανό άλλοτε υπήρχε ένας παγανιστικός ναός όπου οι παγανιστές ιερείς ευλογούσαν ένα συμβολικό γεύμα από άρτο και οίνο στη μνήμη του σωτήρα τους. • Τελικά πόσο κοντά είμαστε να ανακαλύψουμε την αλήθεια; Ήταν τέτοια η έκπληξη των πρώτων "πατερών της Εκκλησιάς" όταν κατάλαβαν την πλάνη στην οποία είχανε υποπέσει που ο Ιουστίνος ο Μαρτυράς, ο Τερτυλλιανός και ο Ειρηναίος έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν τον διάβολο για "προκαταβολική κλοπή" και αντιγραφή της πραγματικής ιστορίας του Ιησού προτού συμβεί σε μια προσπάθεια να αποπλανηθεί ο αφελής • Γιατί η Εκκλησία αποκηρύσσει τα Απόκρυφα Ευαγγέλια που στην ουσία αποτελούν την πραγματική μεταφορά του μύθου στον Χριστιανισμό; • Γιατί η Εκκλησία σήμερα αδιαφορεί για τα μυστήρια που κρύβονται μέσα στα Απόκρυφα Ευαγγέλια; • Η ιστορία λοιπόν από τον Διόνυσο μέχρι σήμερα είναι ένας αιώνιος μύθος που σκοπό έχει με τη δύναμη του και την λυτρωτική του γνώση να μπορέσει να μετατρέψει τον καθένα μας σε ένα μικρό Διόνυσο, έναν μικρό Ιησού σε 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 4 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  4. 5. έναν μικρό θεό που είναι ο καθένας μας όπως έλεγε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος. • Οι πρώτοι Εθνικοί φιλόσοφοι έβλεπαν την ιστορία του Διόνυσου σαν μια αλληγορία που κρυπτογραφούσε απόκρυφες μυστικές διδασκαλίες και δεν ενδιαφερόταν αν υπήρξε πραγματικά ο θεός τους. • Αυτό τον αποκρυφισμό μετέφεραν με τα Ευαγγέλια τους ο Θωμάς και ο Φίλλιπος, Ευαγγέλια που η Εκκλησία απορρίπτει με περισσή μανία. • Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι ένας μύθος που ξεκίνησε από τους πρώτους Εθνικούς φιλοσόφους υιοθετήθηκε από τους πρώτους Χριστιανούς στο πρόσωπο (ιστορικό) του Ιησού. • Η Εκκλησία σήμερα στέκεται στους τύπους όπως και τότε ενώ οι πρώτοι μυστικιστές Χριστιανοί μετέφεραν τον πλούτο της γνώσης και του Αποκρυφισμού των μυστηριακών τελετών των αρχαίων Ελλήνων φιλόσοφων (Ελευσίνια μυστήρια) μέσα από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια. • Ίσως θα πρέπει όλοι να κοιτάξουμε προς το σημείο που μας δείξανε οι πρώτοι Εθνικοί φιλόσοφοι. Να μπορέσουμε μέσα από τα απόκρυφα μυστήρια να γίνουμε ο καθένας για τον εαυτό του ένας μικρός Διόνυσος η ένας μικρός Ιησούς. • Όλα είναι πρόσωπα του ίδιου μύθου αλλά οι μυστικιστικές τελετές και ο τρόπος που θα μας ενώσει με το θείο είναι σχεδόν ίδιος. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 5 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  5. 6. • Έτσι, καλό θα ήταν στο σημείο αυτό να επισημάνουμε μια βασική διαφορά μεταξύ Παγανισμού και Χριστιανισμού. • Στον Παγανισμό θεοποιούνται και λατρεύονται τα στοιχεία της φύσης. Για παράδειγμα, η Θεά Μητέρα φύση - γη (κατόπιν Δήμητρα), ο Θεός Ήλιος, η Θεά Σελήνη κλπ. Για τον Χριστιανισμό όμως ο Θεός είναι πνεύμα, και ο δημιουργός του σύμπαντος . • Μια ακόμα πολύ σημαντική διαφορά αποτελεί το γεγονός ότι ενώ οι Θεοί και οι Θεές του αρχαίου κόσμου ήταν μυθικές , ο Ιησούς Χριστός, η Παναγία, οι άγιες και οι άγιοι του Χριστιανισμού είναι ιστορικά πρόσωπα. • Η θεοποίηση και αγιοποίησή τους στα πλαίσια της χριστιανικής θρησκείας έγινε πιθανόν για να καλύψει τις ανάγκες της συγκρότησης της 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 6 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Ο Διόνυσος
  6. 7. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ νέας θρησκείας. • Η λαϊκή παράδοση από την πλευρά της απέδωσε σε αυτά τα πρόσωπα στοιχεία και χαρακτηριστικά που αποδίδονταν σε προγενέστερες θεότητες του αρχαίου κόσμου και οι άνθρωποι κάλυπταν μέσω αυτών τις ποικίλες ανάγκες τους. • Έτσι η Παναγία πήρε ιδιότητες των αρχαίων Μητέρων Θεαινών γιατί βέβαια η λατρεία του Ιερού Θηλυκού δεν ήταν δυνατόν να ξεριζωθεί στο πέρασμα από τη μια θρησκεία στην άλλη. • Σήμερα, λατρεύουμε την Παναγία σαν Μεγάλη Μητέρα Θεά αλλά προσοχή, γιατί θεολογικά δεν ισχύει αυτό. Για τον Χριστιανισμό είναι Θεοτόκος και Υπεραγία αλλά όχι Θεά. • Στα πλαίσια του συγκρητισμού, κάποιοι μελετητές συγκρίνουν τον Ιησού Χριστό με τον Διόνυσο και άλλες αρχαίες θεότητες, τις οποίες χαρακτηρίζει το στοιχείο της ανάστασης. Όμως θεολογικά, ο Ιησούς Χριστός είναι Θεάνθρωπος και Υιός του Θεού. • Σύμφωνα με κάποια κείμενα και μελέτες τις οποίες η Εκκλησία θεωρεί ως απαράδεκτα και βλάσφημα, ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν αναστήθηκε γιατί ποτέ δεν πέθανε πάνω στο σταυρό. Σταυρώθηκε αλλά σώθηκε από τον θάνατο κι από κει και πέρα, διαδόθηκε η ανάστασή του. • Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι στη σύγκριση της αγίας Μαρίας Μαγδαληνής με την Θεά Αφροδίτη. Προσδίδονται δηλαδή στοιχεία ομοιότητας της αγίας αυτής του Χριστιανισμού με την Θεά του έρωτα. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 7
  7. 8. • Όμως, επειδή κάποιοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι ήταν σύζυγος του Χριστού, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα λαμβάνει και τις ιδιότητες Θεάς του έρωτα. • Δεν έχει αποδειχθεί καν ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος . Ο Χριστιανισμός την τιμά ως αγία αλλά όχι ως σύζυγο του Ιησού. • Στη χριστιανική θρησκεία δεν θεοποιείται ο έρωτας, όπως στις αρχαίες θρησκείες ενώ αντίθετα, οποιαδήποτε ερωτική έκφραση έξω από το πλαίσιο του γάμου θεωρείται αμαρτία και μοιχεία. • Στη Χριστιανική φιλοσοφία υπάρχει η πίστη ότι ο Δημιουργός των πάντων είναι ο Θεός και ότι υπάρχει συνεχής μάχη μεταξύ του καλού και του κακού. Το καλό εκπροσωπείται από τους Αγγέλους ενώ το κακό από τον Διάβολο • Ακριβώς η ίδια φιλοσοφία διδάσκεται πολλά χρόνια προ του Χριστιανισμού από τον Ζωροάστρη. Το βασικό δόγμα του ζωροαστρισμού περικλείεται από χαρακτηριστικά διακριτικά στοιχεία παρόμοια με τα του Χριστιανισμού • Ο Ζωροάστρης ή Ζαρατούστρα, (το όνομα του σημαίνει κίτρινη, ή ηλικιωμένη καμήλα) εισήγαγε ένα είδος μονοθεϊσμού στην θέση του Πάνθεου της αρχαίας Ινδο-ιρανικής θρησκείας. • Ο Ζωροάστρης μετά από παραμονή επτά χρόνων μέσα σε ένα σπήλαιο διαλογιζόμενος, υποστήριξε ότι ήταν προφήτης του Θεού έχοντας ως αποστολή να πείσει τους ανθρώπους να κάνουν καλά έργα, έτσι ώστε να επικρατεί πάντοτε ο Θεός του καλού. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 8 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  8. 9. • Η διδασκαλία του Ζωροαστρισμού βρίσκεται γραμμένη στο Ιερό βιβλίο Αβέστα (γνώση) και αποτελείται από ομιλίες, προφητείες και συμβουλές. • Στην Αβέστα, το ιερό βιβλίο των Περσών, ο Ζωροάστρης χαρακτηρίζεται ως εντεταλμένος, αλλά και προφήτης του Θεού. • Είναι ο σωτήρας ο οποίος κατέχει μία ενδιάμεση θέση ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. • Η σχέση του με τον πάνσοφο κύριο, είναι η σχέση του δούλου προς τον κύριο του, ενώ είναι σωτήρας σε σχέση με τους ανθρώπους, διότι τους διδάσκει έτσι ώστε να αποφασίσουν σωστά την δεδομένη στιγμή. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 9 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΖΩΡΟΑΣΤΡΙΣΜΟΥ
  9. 10. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ • Ο Ζωροαστρισμός δέχεται την ύπαρξη δύο Θεοτήτων, ενός καθολικού και υπερβατικού Θεού, του υπέρτατου Άχουρα -Μάσδα ( ο σοφός κύριος) του μοναδικού αδημιούργητου δημιουργού, ο οποίος και αποτελεί το αντικείμενο κάθε λατρείας. που είναι ο Θεός του καλού, και του Άνγκρα Μαϊνιού, που αναφέρεται και ως Αριμάν ή καταστροφικό δόγμα που είναι ο Θεός του κακού. • Αυτοί οι δύο Θεοί βρίσκονται σε αιώνιο αγώνα μεταξύ τους, στον οποίο επικρατεί πότε ο ένας και πότε ο άλλος. • Ο μύθος απηχεί τον αιώνιο νόμο των κύκλων δημιουργίας και καταστροφής του κόσμου. • Οι κόσμοι καταστρέφονται και δημιουργούνται αέναα, έως την τελική καταστροφή και την επαναφορά στο Χάους, από όπου και θα 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 10 δημιουργηθεί ξανά. • Ο κόσμος είναι αγαθός αλλά διαφθείρεται από τις δυνάμεις του κακοποιού πνεύματος, του Αριμάν, ο οποίος τελικά θα ηττηθεί, και ο κόσμος θα ανανεωθεί και θα εξαγιασθεί. • Στο τέλος των καιρών όταν θα νικηθεί ο Αριμάν θα γίνει η μεγάλη Κρίση για τις ψυχές, και ο Αριμάν θα ριχτεί μαζί με τους κακούς στο βάθος των αβύσσων. • Tο καλό εκπροσωπείται από τον Σπέντα Μαϊνιού όργανο του δόγματος της ένωσης για την πράξη της δημιουργίας. Θεωρείται ότι ο Σπέντα Μαϊνιού είναι υπερβατική έκφραση του Αχούρα Μάζντα και μέσο επικοινωνίας του με τον κόσμο (Θεός-Χριστός). • Η δημιουργία του Αχούρα Μάζντα είναι η
  10. 11. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 11 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Αχούρα Μάζντα
  11. 12. αλήθεια και η τάξη, ενώ του Άνγκρα Μαϊνιού είναι το χάος, το ψέμα και η αταξία. • Ο Αχούρα Μάζντα θα κυριαρχήσει τελικά επί του Άνγκρα Μαϊνιού και τότε το σύμπαν θα βιώσει μία κοσμική αναγέννηση και ο χρόνος θα τελειώσει. • Σε αυτή την τελική αναγέννηση, όλη η δημιουργία -ακόμα και οι ψυχές των νεκρών που αρχικά τιμωρήθηκαν στο σκοτάδι- θα ενωθεί με την αναβίωση του Αχούρα Μάζντα σε ζωντανή μορφή και έτσι στο τέλος του χρόνου ένας σωτήρας θα συντελέσει στην τελική αναγέννηση του κόσμου. με την ανάσταση των νεκρών. • Οι ομοιότητες με τις αντιλήψεις του Χριστιανισμού είναι έκδηλες και δεν χρειάζονται επί πλέον σχολιασμό. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 12 • Στις γραμμές που ακολουθούν θα αναφέρουμε περισσότερα για την σχέση του Χριστιανισμού με τον Διόνυσο και άλλες αρχαίες παγανιστικές λατρείες. • Από τις περιγραφές για την φύση και την ζωή του Θεανθρώπου, εύκολα κάποιος μελετητής- ξένος ως προς τον Χριστιανισμό- νομίζει ότι διαβάζει για τον Διόνυσο, τον Μίθρα ή τον Όσιρι.. Οι όποιες διαφορές δεν συναντιόνται στις περιγραφές, αλλά στα ονόματα και στο ύφος της γλώσσας.. • Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να μαζεύουμε τα κομμάτια του Μύθου, που όπως θα δείτε πρέπει να τα αναζητήσουμε σε αρκετές «ξένες» παραδόσεις.. • Ο Ιησούς μας πληροφορούν οι Χριστιανικές πηγές είναι «ο μονογενής Υιός του Θεού» και ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  12. 13. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 13 Ιερωμένος – Χριστιανισμός Σπέντα Μαϊνιού - Ζωροαστρισμός ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  13. 14. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 14 Σατανάς - Χριστιανισμός Άνγκρα Μαϊνιού - Ζωροαστρισμός ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  14. 15. «Θεός εκ Θεού Αληθινού», κάτι που συναντάμε αιώνες πριν στην Διονυσιακή παράδοση.. • Στις ‘Βάκχες’ του Ευριπίδη ο Διόνυσος αποκαλούνταν «Υιός του Δία, εν πλήρη φύση Θεός» και «Θεός Κύριος γεννηθείς εκ Θεού».. Από ιστορικής άποψης περιττό να αναφέρουμε ότι ο μύθος του Διονύσου προηγείται αρκετούς αιώνες.. • Η χριστιανική πίστη εμπεριέχει και τη πίστη της γέννησης του Ιησού Χριστού από μητέρα παρθένα, τη Παναγία. Παρόμοιες; αντιλήψεις προϋπήρχαν του χριστιανισμού. • Αρκετοί Θεοί γεννήθηκαν από θνητή παρθένα, όπως μας πληροφορούν παλαιότερες παραδόσεις αρκετών λαών.. • Μυθολογείται ότι χρόνια πριν την εμφάνιση του Ιησού, γεννήθηκε ένας Θεάνθρωπος, σε ένα στάβλο, από μητέρα παρθένα τη Σεμέλη. Αυτός ο Θεάνθρωπος ήταν ο Διόνυσος. • Άλλη περίπτωση είναι του Άττι. Ο Άττις, θεός της Ρώμης και Φρυγίας επίσης πιστεύεται ότι γεννήθηκε από μητέρα παρθένα τη Κυβέλη και μάλιστα στις 25 Δεκεμβρίου (?) και για τον Άδωνι της Συρίας η παρθένος μητέρα ήταν η Μύρρα . • Ακόμα και η πασίγνωστη περιγραφή της γέννησης του Ιησού, σε σπηλιά με την παρουσία τριών βοσκών, συναντάται ήδη σε πολλούς παγανιστικούς θεούς. Αν και σήμερα έχει επικρατήσει η άποψη ότι ο Ιησούς γεννήθηκε σε στάβλο, στα ευαγγέλια αναφέρεται ως κατάλυμα.. Ο ερευνητής και συγγραφέας I.Wilson μας λέει ότι ως κατάλυμα 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 15 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  15. 16. στην ακρίβεια εννοείται σπηλιά ή παράπηγμα.. • Ο Πέρσης Θεός Μίθρας γεννήθηκε σε σπηλιά, το ίδιο και ο Διόνυσος που μάλιστα κατά τους ορφικούς ύμνους αμέσως ανέβηκε στον θρόνο του ως «Βασιλεύς του Κόσμου». • Οι τρεις βοσκοί που επισκέπτονται το θείο βρέφος εμφανίζονται και στη γέννηση του θεού Μίθρα, παλαιότερου κρίκου της αλυσίδας του «Μύθου του Μεσσία».. • Οι Χριστιανικές πηγές μιλάνε για τρεις μάγους που έφεραν στο βρέφος σμύρνα, χρυσό και λιβάνι. Ο Εμπεδοκλής μας πληροφορεί ότι κατά τη λατρεία του Θεού χρησιμοποιούσαν «αμιγή σμύρνα και λίβανο, σκορπίζοντας επίσης στο έδαφος σπονδές από χρυσό μέλι».. • Οι πυθαγόρειοι ως γνωστό δεν δέχονταν τις θυσίες ζώων και τα παραπάνω ήταν το εναλλακτικό τελετουργικό που πρότεινε ο Εμπεδοκλής. • Η Βηθλεέμ, τόπος γέννησης του Χριστού, σημαίνει «Οίκος του Άρτου». Ο άγιος Ιερώνυμος, αναγνωρισμένος από την χριστιανική εκκλησία, παρατηρεί ότι την Βηθλεέμ σκίαζε από τον ήλιο μια σπηλιά καθαγιασμένη από τα μυστήρια του Θεού Αδώνι, ο οποίος- σύμπτωση(;!)- ήταν και ο Θεός του Άρτου. • Η συγκεκριμένη όμως ομοιότητα μπορεί να εξηγηθεί με απλή λογική. Όντας η περιοχή κατοικήσιμη πριν την έλευση του Χριστιανισμού, πολύ πιθανόν να είχε επικρατήσει σε αυτήν η λατρεία του Αδώνι.. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 16 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  16. 17. • Έτσι, το όνομα Βηθλεέμ δόθηκε στην πόλη αυτή συμβολικά, «Οίκος του Άρτου»- «Οίκος του Θεού του Άρτου», και το όνομα δεν άλλαξε όταν η λατρεία αυτή πέρασε σε δεύτερη μοίρα.. • Κάποια από τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς συναντιόνται επίσης σε αρκετές παλαιότερες περιγραφές, δίχως εδώ να είναι εύκολη κάποια λογική εξήγηση.. • Ένα από τα θαύματα του Πυθαγόρα ήταν «το καταλάγιασμα των κυμάτων των ποταμών και των θαλασσών ώστε να περνούν οι μαθητές του εύκολα πάνω απ αυτά».. Ένα θαύμα που καταγράφεται από τον Πορφύριο και που κατά το Μάρκον Ευαγγέλιο έκανε ο Ιησούς για τους μαθητές του στη θάλασσα της Γαλιλαίας. • Επίσης μη ξεχνάμε ότι ο Πυθαγόρας δεν πουλήθηκε σα σκλάβος όταν ταξίδευε προς την Αίγυπτο από τους Αιγυπτίους ναύτες διότι οι εξαιρετικές συνθήκες ναυσιπλοΐας τους απεδόθησαν σε θαύμα του Πυθαγόρα. • Κατά τη τελετή της μύησης στα Μυστήρια του Μίθρα ο θεός συνοδευόταν από 12 μαθητές, ντυμένοι όπως τα 12 ζώδια(Godwin). Όμως, 12 γνωρίζουμε ότι ήταν και οι μαθητές του Ιησού.. • Επίσης μια «διαβολική» μίμηση που δε μπορεί παρά να βάζει σε υποψίες ακόμα και τους ίδιους τους Χριστιανούς.. • Άλλα ακόμα και στην εξωτερική εμφάνιση ο Ιησούς παρέπεμπε στον Διόνυσο. «Ένας ξένος με μακριά μαλλιά που έφερνε μια ξένη θρησκεία» ήταν στα Ιεροσόλυμα ο Ιησούς και κατηγορήθηκε με πλαστές κατηγορίες ώστε να θανατωθεί. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 17 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  17. 18. • Στις Βάκχες του Ευριπίδη, 5 αιώνες πριν, βρίσκουμε την ίδια ακριβώς περιγραφή για τον Έλληνα Θεό.. Είναι το μοτίβο του «αποδιοπομπαίου τράγου», του μάρτυρα που τιμωρείται για τα αμαρτήματα των ανθρώπων, και εμφανίζεται τόσο στον Ιησού όσο και στον Διόνυσο.. • Στην τελετή της θείας κοινωνίας καλούμαστε να φάμε το σώμα και να πιούμε το αίμα του Κυρίου. Μια επιθυμία του ίδιου του Ιησού που ζήτησε από τους πιστούς του το συμβολικό αυτό τελετουργικό.. «Όποιος δεν φάει το σώμα μου και δεν πιει το αίμα μου, ώστε να γίνει ένα μαζί μου κι εγώ ένα με αυτόν, δεν θα γνωρίσει τη σωτηρία».. • Αν και το παραπάνω θυμίζει χωρίο της Βίβλου, εντούτοις αυτός που μιλάει είναι ο Μίθρας. Αποτελεί κομμάτι επιγραφής του ιερού του Πέρση Θεού, όπως μας πληροφορεί σε βιβλίο του ο J.Godwin.. • Βρήκαμε ένα- ένα τα στοιχεία του μύθου και βάζοντας τα στην σειρά αναδημιουργήσαμε τον «Μύθο του Μεσσία». Ανακαλύψαμε ότι αυτός συναντάται σε πληθώρα λατρευτικών παραδόσεων και σύγχρονος αντιπρόσωπος του είναι ο Ναζωραίος Ιησούς. • Αλλά ας παρατηρήσουμε καλύτερα την σχέση μεταξύ των εκπροσώπων του αιώνιου αυτού μύθου.. Διαμάχη και κόντρες ως προς την ομοιότητες τους. Πόλεμος για την αποκλειστικότητα, την αυθεντικότητα και την μορφή κάθε θρησκείας. • Οι εκπρόσωποι κάθε «παράταξης» ξέχασαν τον λόγο για τον οποίο κατέβηκε στην Γη ο Μεσσίας 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 18 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  18. 19. τους. Αγνόησαν το νόημα της εκάστοτε πίστης, έκλεισαν τα μάτια μπροστά στον πυρήνα της διδασκαλίας του κάθε Μεσσία.. • Πως αλλιώς δεν θα έβλεπαν ότι η Αγάπη είναι αυτή που τελικά εκπροσωπείται και ότι οι διαμάχες τους μπροστά σε αυτήν φαντάζουν ανούσιες, είναι ανούσιες; • Μία άλλη θεμελιώδης πίστη των Χριστιανών είναι τα της Ανάστασης του Ιησού. Τέτοιοι μύθοι υπάρχουν αρκετοί στις παγανιστικές θρησκείες όπως αναφέρεται παρακάτω. • Ο Εμπεδοκλής ανέστησε μια γυναίκα σε 30 μέρες αφ’ ότου είχε πεθάνει (The death of Empedocles, Chitwood), όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Χριστός με τον Λάζαρο 500 χρόνια μετά τον Έλληνα φιλόσοφο.. Η αιγυπτιακή μυθολογική ιστορία του Osiris, γιού του θεού της γης Geb και της θεάς του ουρανού Nut είναι μία από τις πολλές αρχαίες ιστορίες πίστης περί αναστάσεως. • Ο Osiris δολοφονήθηκε λόγω ζήλειας από τον αδελφό του Seth, τεμαχίσθηκε σε 14 κομμάτια τα οποία διασκορπίστηκαν στην Αίγυπτο. • Οι αδελφές του, Isis και Nephthys , γυναίκες των Osiris και Seth αντιστοίχως συνεργάστηκαν, βρήκαν τα κομμάτια του Osiris, τα συναρμολόγησαν και ο Osiris αναστήθηκε. • Άλλη περίπτωση είναι η ιστορία της θεάς των Σουμερίων Inanna η Iστάρ, η οποία γυμνή κρεμάστηκε πάνω σε ένα ξύλο και μετά την αποκαθήλωση αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 19 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  19. 20. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 20 ΙΝΑΝΝΑ (ΙSTAR) ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  20. 21. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 21 Osiris & Isis
  21. 22. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ • Αναφέρεται ότι Διόνυσος, υιός του Δία (?) και της Σέμελης από παρθενογένεση, ταξίδευε με τους μαθητές του, διδάσκοντας σε πολλά μέρη και κάνοντας πολλά θαύματα, μέχρι την ημέρα που συλλήφθηκε και δικάστηκε για βλασφημία. • Βρέθηκε ένοχος και θανατώθηκε. Τρεις μέρες μετά όμως αναστήθηκε. Ο Διόνυσος έφερε επίσης τη μητέρα του, Σεμέλη, πίσω στη ζωή . • Ο Άττις, θεός της Ρώμης και Φρυγίας, υιός της Κυβέλης (Νανά), ο αποκαλούμενος από τους πιστούς του σαν "Ο Αμνός του Θεού", θανατώθηκε πάνω σε ένα πεύκο και επακολούθησε μετά τριήμερο ανάσταση του. • Θα διερευνήσουμε στη συνέχεια κάποια Χριστιανικά σύμβολα και εορτές οι ρίζες των οποίων βρίσκονται στις αρχαίες θρησκείες. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 22 ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ
  22. 23. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΕ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 23
  23. 24. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Ο Σταυρός • Ακόμα και ο σταυρός ως σύμβολο δεν ήταν κάτι που πρωτοεμφανίστηκε στην ιστορία του Χριστιανισμού. Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν έχουμε αναπαραστάσεις του εσταυρωμένου Ιησού πριν από το 5ο αιώνα μ.Χ.. • Αντιθέτως έχει βρεθεί ένα φυλακτό του 2ου ή 3ου αιώνα που δείχνει έναν εσταυρωμένο άντρα στον οποίο εύκολα κανείς αναγνωρίζει τον Ιησού. Και όμως, από κάτω αναγράφεται «Ορφέας Βακχικός».. δηλαδή «ο Ορφέας γίνεται Βακχείος».. • Γνωρίζουμε ότι ο Ορφέας ήταν προφήτης του Διονύσου, μάλιστα για πολλούς ήταν και ο ίδιος θεός.. Το φυλακτό αυτό αναπαριστάνει «τον Διόνυσο που πεθαίνει πάνω στο σταυρό και • . 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 24 Προχριστιανικός Αιγυπτιακός Σταυρός (Παγανιστικός)
  24. 25. συμβολίζει τον μυστικιστικό θάνατο της κατώτερης φύσης του μυημένου και την αναγέννηση του ως θεός».. • Ο Σταυρός που συμβολίζει τόσα πολλά για τους Χριστιανούς έχει λοιπόν και αυτός τις ρίζες του στις αρχαίες θρησκείες. • Ο σταυρός ήταν ένα σύμβολο που λατρευόταν στην Αίγυπτο χιλιάδες χρόνια πριν γεννηθεί ο Ιησούς . • Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία καθιέρωσε το σύμβολο του σταυρού 600 τουλάχιστον χρόνια μετά τη σταύρωση του Ιησού. • Πολλοί Χριστιανοί με ηγέτη τον Τερτυλλιανό απέρριψαν το ξύλινο σταυρό λόγω της παγανιστικής προέλευσης του. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 25 Προχριστιανικός Αιγυπτιακός Σταυρός (Παγανιστικός) ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  25. 26. Το Πεντάλφα • Το πεντάλφα σήμερα αναγνωρίζεται σαν σύμβολο των σατανιστών. Για τους σύγχρονους σατανιστές συμβολίζει το θεό με τα κέρατα, που έχει πέντε μορφές "άνθρωπος, κατσίκα, κριός, αρσενικό ελάφι, ταύρος". • Παλαιότερα δεν υπήρχε καμιά σύνδεση του πεντάλφα με το κακό . Στην περίοδο της Προϊστορικής Μεσοποταμίας (περίπου 3.500 π.χ.) παρουσιάζονται κεραμικά σκεύη (πιάτα) που παρουσιάζουν, πάνω τους, το πεντάλφα μαζί με πολλά άλλα σύμβολα που θεωρούνται η αρχή του γραπτού λόγου. • Γύρω στο 2.500-3.100 π.χ. το πεντάλφα θεωρείται σαν το κυριότερο σύμβολο που χρησιμοποιείται στις βασιλικές επιγραφές για να προσδιορίσει μια δύναμη που εκτείνεται στις "τέσσερις γωνίες του κόσμου". Αυτά τα σημεία είναι οι τέσσερις γωνίες μιας πυξίδας • Για τους Κέλτες Παγανιστές αντιπροσωπεύει την Morrigan, μια υποκόσμια θεά και συχνά το ονομάζουν "the witch's foot". • Για τους παγανιστές συμβολίζει τα πέντε στοιχεία του σύμπαντος, "γη, νερό, αέρας, φωτιά" και η πέμπτη γωνία συμβολίζει το "πνεύμα". Αν αυτή η γωνιά είναι προς τα κάτω συμβολίζει την κυριαρχία του φυσικού κόσμου πάνω στον πνευματικό. Όταν η γωνία αυτή είναι προς τα πάνω συμβολίζει την υπεροχή του πνεύματος του επί του φυσικού κόσμου. • Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα οι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν το πεντάλφα διότι συμβόλιζε τις πέντε πληγές του Χριστού. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 26 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  26. 27. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 27 Το Πεντάλφα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  27. 28. • Η χρήση του ανάποδου πενταγώνου για να συμβολίζει το κακό είναι μια αρκετά πρόσφατη χρήση. Το τριφύλλι • Επί Χριστιανισμού το τριφύλλι αντικατέστησε τη παγανιστική βελανιδιά. Η χρήση του τριφυλλιού συνδέεται με τη χριστιανική πίστη των «τριών θεϊκών προσώπων ενός Θεού» • Αντίθετα για τους ειδωλολάτρες η βελανιδιά είχε ιδιαίτερη σημασία. Για τους Έλληνες η βελανιδιά ήταν το ιερό δένδρο του Δία. Για τους Κέλτες ήταν έγκλημα να κόψεις μια βελανιδιά. • Οι αρχαίοι Κέλτες συναθροιζόντουσαν μόνο σε μέρη όπου υπήρχαν βελανιδιές.. Η παλιά 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 28 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Βελανιδιά και τριφύλλι
  28. 29. έκφραση «κτύπα ξύλο» προέρχεται από τους Κέλτες, οι οποίοι πίστευαν ότι υπήρχαν πνεύματα στα δέντρα και ζήταγαν έτσι τη βοήθεια τους. • Τόσο οι Έλληνες όσο και οι Κέλτες πίστευαν ότι αγγίζοντας τα ιερά δέντρα χαιρετάς το πνεύμα που ζει στο δέντρο και αυτό φέρνει καλή τύχη . Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο • Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές η παράδοση να στολίζονται δέντρα ή κομμάτια δέντρων υπήρχε σε όλες τις θρησκείες από την αρχαιότητα και μάλιστα συνδέεται με τη λατρεία της Κυβέλης. • Στη χριστιανική θρησκεία τον 8ο αιώνα στολίστηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο • ω 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 29 Χριστουγεννιάτικο Δένδρο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  29. 30. που ήταν έλατο. • Η επιλογή του έλατου έγινε από τον Άγιο Βονιφάντιο για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδε ο κόσμος μέχρι τη στιγμή εκείνη στη βελανιδιά.. Έτσι το έλατο έγινε σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα των Χριστουγέννων. • Το 1650 μ.Χ. υπάρχει μια αναφορά για ένα δέντρο που στήθηκε στο Στρασβούργο και ήταν στολισμένο με τριαντάφυλλα από χρωματιστά χαρτάκια, γλυκίσματα και ζαχαρένια ανθρωπάκια. Άγιος Βασίλης • Ο υπέρβαρος Αϊ-Βασίλης με τα ροδοκόκκινα μάγουλα, τη λευκή γενειάδα και κόκκινο- άσπρο κοστούμι δεν είναι τίποτα άλλο από το . 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 30 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ Ο Άγιος Βασίλης
  30. 31. διαφημιστικό... παιδί της Coca Cola. • Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας, ο Άγιος Βασίλης γιορτάζει φέτος τα 82α γενέθλιά του: ο σχεδιαστής του Χέιντον Σάντμπλομ, τον δημιούργησε το 1931. • Η διαφημιστική καμπάνια ήταν τόσο επιτυχημένη, που η μοντέρνα εικόνα του αγίου των Χριστουγέννων καθιερώθηκε! • Βέβαια δεν πρόκειται ωστόσο για μοναδική περίπτωση: όπως τονίζουν οι ειδικοί, πολλά από τα χριστουγεννιάτικα σύμβολα λειτουργούν ως εμπορικά σήματα, ανεβάζοντας τον τζίρο των καταστημάτων κατά τον πιο καταναλωτικό μήνα του έτους. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 31 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  31. 32. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ ΜΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡIΚΕΣ ΡΙΖΕΣ 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 32
  32. 33. • Χριστούγεννα: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστός υπήρξε ιστορικό πρόσωπο. Υπάρχουν απόψεις που παίρνουν απόσταση από τη πίστη περί θανατώσεως του στο Σταυρό και την εν συνεχεία Ανάσταση του αλλά όχι και για την ύπαρξη του. • Δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες περί της ανακολουθίας της υποτιθέμενης ημερομηνίας και του εορτασμού της γέννησης του με τη πραγματικότητα. Ας εξετάσουμε το θέμα αυτό. • Πότε γεννήθηκε ο Ιησούς ?. Η απάντηση ως προς τη σωστή ημερομηνία είναι προβληματική δεδομένου ότι πραγματικά δεν ξέρουμε. • Ορισμένες πηγές τοποθετούν τη χρονολογία να είναι μεταξύ Μάρτη 28 - Μάιο 20, ενώ άλλοι κάπου γύρω από το τέλος του Σεπτεμβρίου. Αρχές Ιανουαρίου είναι ένα άλλο χρονικό 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 33 Η φάτνη ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  33. 34. διάστημα που έχει προταθεί. • Τότε γιατί γιορτάζουμε τη γέννηση στις 25 Δεκεμβρίου ? • Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μία κινητή γιορτή που εορταζόταν σε πολλές διαφορετικές στιγμές κατά τη διάρκεια του έτους. • Η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου έγινε από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.Χ. αιώνα επειδή η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπιπτε με τα ειδωλολατρικά τελετουργικά για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο η την Επιστροφή του Ηλίου. Η πρόθεσή του ήταν να αντικατασταθεί ο ειδωλολατρικός εορτασμός από τον Χριστιανικό. • Σημειωτέον ότι στην Ρωμαϊκή εποχή το 336 μ.Χ. κάθε 25 Δεκέμβρη γιορτάζονταν τα Σατουρνάλια στην μνήμη του θεού Σατούρνο (πιθανότατα του Κρόνου). • Επίσης οι αρχαίοι λαοί αφιέρωναν διάφορες γιορτές στον ήλιο τις μέρες των ηλιοστασίων. Ακόμα και σήμερα, οι σκανδιναβικοί λαοί διοργανώνουν διάφορες εθιμοτυπικές, γραφικές γιορτές, που έχουν σχέση με τα ηλιοστάσια και ιδίως με το θερινό στη διάρκεια του οποίου η νύχτα μοιάζει περισσότερο με μέρα. Είναι οι γνωστές "λευκές νύχτες“. • Σύμφωνα με σοβαρούς ερευνητές οι γιορτές αυτές αποτελούν τον πρόδρομο της γιορτής των Χριστουγέννων που η Εκκλησία με διάφορες προσθήκες και παραλλαγές θέλησε να προσδώσει χριστιανικό περιεχόμενο ώστε να απομακρυνθεί και να ξεχαστεί στα βάθη των αιώνων η παγανιστική προέλευση. 23/10/2013 34Νικήτας Βουγιουκλής ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  34. 35. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 35 Saturnalia ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  35. 36. • Πάσχα: Θα συνεχίσουμε την παρουσίαση αυτή εξετάζοντας τη πιθανή σχέση του χριστιανικού Πάσχα με παγανιστικές αντιλήψεις. Εδώ θα δούμε ότι υπάρχει κάποια διαφοροποίηση μεταξύ χριστιανών της ανατολής και χριστιανών της δύσης. • Το Πάσχα είναι χωρίς αμφιβολία , το πιο σημαντικό γεγονός για το χριστιανικό ημερολόγιο . Είναι η εποχή που οι Χριστιανοί θυμούνται το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού . • Σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα , τα οποία είναι πάντα 25 Δεκεμβρίου το Πάσχα είναι κινητή γιορτή όπου η ημερομηνία έχει οριστεί από την Εκκλησία. • Mε απόφαση της Α' Οικουμενικής Συνόδου, το 325 Μ.Χ. το Πάσχα ορίστηκε να γιορτάζεται την 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 36 Πάσχα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  36. 37. πρώτη Κυριακή μετά από την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, για να τηρείται η σειρά των γεγονότων. • Οι παγανιστές λάτρευαν τις σεληνιακές θεότητες για χιλιάδες χρόνια , αλλά η αναφορά από τη Χριστιανική Εκκλησία σε παγανιστική θεώρηση του ημερολογίου δείχνει τις παγανιστικές ρίζες της χριστιανικής γιορτής του Πάσχα. • Η ονομασία του Πάσχα των ορθοδόξων έχει τις ρίζες του στην εβραϊκή λέξη Πεσάχ που σημαίνει «πέρασμα». • Το Πεσάχ ήταν η πρώτη από τις τρεις ετήσιες μεγάλες εορτές των Ισραηλινών, η οποία γιορταζόταν από 14 έως 21 του μήνα Νισάν, στις αρχές της Άνοιξης. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 37 • Με το Πεσάχ οι Εβραίοι εορτάζουν τη διάβασή τους από την Ερυθρά θάλασσα και την απελευθέρωση τους από τη Φαραωνίτιδα δουλεία. • «Ο Χριστός δεν κατήργησε ούτε υποτίμησε το εβραϊκό Πεσάχ». Το γιόρτασε με τους μαθητές Του στα Ιεροσόλυμα πριν το πάθος του και το ολοκλήρωσε δίνοντάς του το νέο πλήρες νόημά του. • Στη Δύση γα το Πάσχα χρησιμοποιείται η λέξη Easter. Το Πάσχα παίρνει το όνομά του από την Eostre ( aka Eastre ) . Ήταν η Μεγάλη Μητέρα Θεά των Σαξόνων στη Βόρεια Ευρώπη . • Ομοίως , οι Τεύτονες γιόρταζαν την άνοιξη τη θεά της αυγής και της γονιμότητας που ήταν, γνωστή με διάφορες ονομασίες όπως Ostare , Ostara , Ostern , Eostra , Eostre , Eostur , Eastra ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  37. 38. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 38 Passover - Πεσάχ - Πέρασμα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  38. 39. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 39 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ EOSTRE FESTIVAL
  39. 40. • , Eastur , Austron και Ausos . " Πιστεύετε ότι το όνομά του Πάσχα – Easter προέρχεται από την αρχαία λέξη για την άνοιξη «Eastre « • Παρόμοιες θεές ήταν γνωστές με άλλα ονόματα στους αρχαίους πολιτισμούς περί τη Μεσόγειο , και γιορτάζονταν την άνοιξη . • Μερικά ονόματα τέτοια ονόματα ήταν : Αφροδίτη, που ονομάζεται Cytherea ( Lady των Κυθήρων ) και Cypris ( Lady of Κύπρος ) Αστορέθ, Αστάρτη, Δήμητρα, Hathor, Ιστάρ , Κάλι και Ostara. • Πάντα στο εβραϊκό πασχαλινό τραπέζι υπάρχουν τα σύμβολα της ιστορίας του εβραϊκού Πεσάχ, της εξόδου από την Αίγυπτο. • Παγανιστικά έθιμα που αφορούν τις εικόνες της άνοιξης χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα από τους Χριστιανούς όπως τα αυγά και οι λαγοί. • Το αυγό είναι προφανώς το σύμβολο της γέννησης και της αναγέννησης . Το αυγό έχει τιμηθεί κατά τη διάρκεια της άνοιξης με πολλές τελετές δια μέσου των αιώνων : Αιγύπτιοι , Πέρσες , Ρωμαίοι και Γαλάτες , ακόμα και οι Κινέζοι , πίστευαν ότι το αυγό διαθέτει μαγικές δυνάμεις που μπορούν να είναι επιθυμητές σε νέα ξεκινήματα. • ‘Έτσι είτε ήταν η έναρξη της οικοδόμησης μιας γέφυρας σε ένα ποτάμι , ένα πεδίο σποράς του σιταριού , ή η έναρξη κατασκευής ενός νέου αλιευτικού σκάφους , το αυγό χρησιμοποιήθηκε ως γούρι . • Όταν ξεκίνησε ο Χριστιανισμός , το αυγό 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 40 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  40. 41. αντιπροσώπευε ήδη ένα νέο ξεκίνημα, μία νέα ζωή πράγμα που και οι χριστιανοί αμέσως υιοθέτησαν και αυτοί. • Ο λαγός πάλι εθεωρείτο από τους παγανιστές σύμβολο της γονιμότητας και άρα σύμβολο μεγάλης σοδειάς, μεγάλων επιτυχιών σε κάθε νέα προσπάθεια κλπ. • Στους εορτασμούς του Πεσάχ περιλαμβανόταν επίσης η θυσία των αμνών . Το έθιμο αυτό προέρχεται από την ιστορία των Εβραίων όταν όντας σκλάβοι στην Αίγυπτο και μετά την άρνηση του Φαραώ να τους απελευθερώσει σημείωσαν με αίμα αμνών τις πόρτες τους έτσι ώστε ο άγγελος του θανάτου να περάσει - πάνω από τις οικογένειές τους χωρίς να τους θανατώσει , τιμωρία που ο Θεός των Εβραίων είχε επιβάλει στους Αιγυπτίους. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 41 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ • Άγιος Βαλεντίνος: Κάθε χρόνο, στις 14 του Φεβρουαρίου, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ένα δισεκατομμύριο κάρτες περίπου ανταλλάσσονται μεταξύ των ανθρώπων. • Πολύ λίγοι εξ αυτών γνωρίζουν ότι στη πραγματικότητα εορτάζουν μια αρχαία ειδωλολατρική ρωμαϊκή γιορτή τη γιορτή της Lupercalia , η γιορτή της γονιμότητας . • Η 14η Φεβρουαρίου ήταν η ημέρα που προορίζεται ειδικά για το λαχνό της αγάπης στην ειδωλολατρική Ρώμη . Ήταν μια γιορτή αφιερωμένη στην Ήρα , τη βασίλισσα των θεών και προστάτιδα του γάμου , • Η 14η ήταν η ημέρα κατά την οποία τα ονόματα νεαρών κοριτσιών γραφόντουσαν σε ένα κομμάτι χαρτί και ριχτόντουσαν σε δοχεία για να ανασυρθούν τυχαία από τα αγόρια .
  41. 42. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 42 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  42. 43. • Το αγόρι και το κορίτσι θα ήταν σύντροφοι καθ’ όλη τη διάρκεια της εορτής αυτής. Κάποιες φορές η τυχαία αυτή συνεύρεση κατέληγε σε μακροχρόνια σχέση. • Η Εκκλησία αντικατέστησε αργότερα τα ονόματα των κοριτσιών με τα ονόματα νεκρών αγίων, για να ανατρέψει τη πρακτική των παγανιστών. • Οι γιορτές της Lupercalia ξεκίναγαν με τη σφαγή μιας κατσίκας και ενός σκύλου μέσα στο ιερό σπήλαιο όπου η λύκαινα θήλασε τους θρυλικούς ιδρυτές της Ρώμης , • Την ίδια στιγμή νέοι άνδρες τρέχανε μέσα στους δρόμους ακουμπώντας τις γυναίκες και τις καλλιέργειες με τα απόκρυφα ενός τράγου για την προώθηση της γονιμότητας . • Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι η Lupercalia, μακριά από το να περιορίζεται μόνο στη Ρώμη, είχε ασκηθεί και σε άλλες πόλεις στην Ιταλία και τη Γαλατία . • Ο εορτασμός της Lupercalia χρονολογείται από την απομακρυσμένη αρχαιότητα μέχρι τόσο αργά όσο η βασιλεία του Αναστασίου 491-518 CE . • Ήταν προς το τέλος του 5ου αιώνα, το 498 CE όταν ο Πάπας Galesius αποφάσισε να αφιερώσει την γιορτή της Lupercalia στη μνήμη ενός νεκρού ιερέα του Βαλεντίνου. . • Το σύστημα του λαχνού απαγορεύτηκε ως αντιχριστιανικό και ο Πάπας έκανε το καλύτερό του για να κάνει τους ανθρώπους να ξεχάσουν της μη χριστιανικές ιδέες περί γονιμότητας. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 43 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  43. 44. • Άγιος Πατρίκιος: Οι περισσότεροι άνθρωποι εορτάζουν την ημέρα του Αγίου Πατρικίου (αγγλοσάξονες) φορώντας πράσινο σε κάποια μορφή και πίνοντας πράσινη μπύρα συχνά μέχρι μέθης. • Με άλλα λόγια, η ημέρα του Αγίου Πατρικίου είναι μια καλή δικαιολογία για διασκέδαση. Είναι μια κοσμική γιορτή αν και το τιμώμενο πρόσωπο ήταν ένας καθολικός επίσκοπος και ιεραπόστολος . • Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν σχετικά με τον Άγιο Πατρίκιο, είναι ότι έδιωξε τα φίδια από την Ιρλανδία . Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν είναι ότι το φίδι είναι ένα σύμβολο των ειδωλολατρών , και ότι τα φίδια που αναφέρονται στο μύθο του Αγίου Πατρικίου δεν εννοούνται με την κυριολεκτική έννοια του 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 44 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ όρου , αλλά αναφέρονται σε ειδωλολάτρες. • Δηλαδή ο Άγιος Πατρίκιος οδήγησε τους ειδωλολάτρες ( συγκεκριμένα , τους Κέλτες ) έξω από την Ιρλανδία και έτσι, αυτό που γιορτάζεται την ημέρα του Αγίου Πατρικίου με την κατανάλωση μπύρας είναι η εξάπλωση του χριστιανισμού σε όλη την Ιρλανδία και η υποταγή η και η μετατροπή των Κελτών από ειδωλολάτρες σε χριστιανούς. • Δεν ήταν τυχαίο το ότι η επιλογή της ημέρα προς τιμήν του Αγίου Πατρικίου τοποθετήθηκε στις 17 Μαρτίου. Η εορτή σχεδιάστηκε να συμπέσει, και να αντικαταστήσει το festival των ειδωλολατρών γνωστό σαν festival της Ostara • Αυτό ήταν το δεύτερο φεστιβάλ της άνοιξης το οποίο γιορτάζει την αναγέννηση της φύσης
  44. 45. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 45 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  45. 46. την ισορροπία του σύμπαντος και το οποίο λαμβάνει χώρα κατά την εαρινή ισημερία • Με άλλα λόγια η ημέρα του Αγίου Πατρικίου είναι μία ακόμη χριστιανική αντικατάσταση μιας πολύ παλαιότερης, αρχαίας παγανιστικής εορτής. Σε. γενικές γραμμές βέβαια, το φεστιβάλ της Ostara ήταν πιο εμφανές ότι αντικαταστάθηκε από τη χριστιανική γιορτή του Πάσχα. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 46 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ
  46. 47. ΕΠΙΛΟΓΟΣ 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 47
  47. 48. • Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν σοβαρές αμφισβητήσεις αν κάποιος ισχυρισθεί ότι οι χριστιανοί προσάρμοσαν στη θρησκεία τους παλαιές ειδωλολατρικές τελετουργίες και γιορτές με σκοπό να αντικαταστήσουν τις αρχαίες θρησκείες. • Παρόλα ταύτα δεν μπορεί κανένας με βεβαιότητα να ισχυρισθεί ότι ο Χριστιανισμός είναι μασκαρεμένος Παγανισμός. • Υπάρχουν στοιχεία ομοιότητας γιατί η ανθρώπινη κουλτούρα και τα ανθρώπινα ήθη και έθιμα έχουν τη συνέχειά τους μέσα στο χρόνο και δεν μπορούν να ξεριζωθούν. • Τελικά καταλήγουμε ότι καθένας πιστεύει αυτό που καταλαβαίνει καλύτερα, καθησυχάζει τους φόβους του (?). και ικανοποιεί τις πνευματικές του ανάγκες. 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 48 ΕΠΙΛΟΓΟΣ
  48. 49. ΣΧΕΤΙΚΑ 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 49
  49. 50. • Attis: Born of a Virgin on December 25th, Crucified and Resurrected after Three Days http://www.truthbeknown.com/attis.html • Pagan origins of Christianity scriptural passages, motifs, myths, sayings and deeds http://www.freetruth.50webs.org/B1a.htm • Bury The Dead. Christian Burials - http://www.intriguing-history.com/bury-dead- christian-burials/ • Customs, and Observances: Their Origin and Significance: Death and Burial http://www.sacred- texts.com/etc/mco/ml08.htm • Zoroastrianism - Wikipedia, the free encyclopedia http://en.wikipedia.org/wiki/Zoroastrianism • Ravi Yendluri The pagan roots of Easter http://raviyendluri.blogspot.gr/2012/04/pagan-roots- of-easter.html • What Are The Pagan Roots of Easter - Yahoo! Answers http://answers.yahoo.com/question/index?qid=2010 0404002448AA4yJ1N • Carpenter, Edward The Origins of Pagan and Christian Beliefs http://www.bible.ca/trinity/trinity- Carpenter.htm • Ancient Pagan Belief in Heaven United Church of God http://www.ucg.org/booklet/heaven-and-hell- what-does-bible-really-teach/heaven-gods-reward- righteous/ancient-pagan-beli/ • Which of the Christian holidays have pagan roots? http://answers.yahoo.com/question/index?qid=2009 0823134402AAfr3ix • Is St. Patrick's Day a pagan holiday? 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής 50 ΣΧΕΤΙΚΑ
  50. 51. • | Debate.org http://www.debate.org/opinions/is-st- patricks-day-a-pagan-holiday • Vernal Equinox -- from Eric Weisstein's World of Astronomy http://scienceworld.wolfram.com/astronomy/VernalE quinox.html • Pagans and Saint Patrick's Day: The Real Meaning of the Holiday - PaganCentric http://www.pagancentric.org/pagans-and-saint- patricks-day/ • Pagan roots of Easter http--www.angelfire.com- md3-enchantedworld-Sabats-Ostra2.html • Valentine's Day: Pagan or Christian Holiday? Pagan Origins of Valentine's Day http://atheism.about.com/od/springholidays/p/Valent inesDay.html • Saint Valentine's Day or Ancient Pagan Sex Rite? http://www.witchology.com/contents/february/valenti nes_static.php • http://ixnilasia.blogspot.gr/2009/11/o.html#axzz3Vc W9HJQ1 Σκέψεις και αναζητήσεις • W.K.C. Guthrie, Orpheus and Greek Religion, 1952, Princeton University Press. • J.Godwin, Mystery Religions in the Ancient World, 1981, Thames&Hudson. • T. Freke & P. Gandy, Τα μυστήρια του Ιησού, εκδόσεις Ενάλιος. • Αραιώνοντας τον Θεό του οίνου Διόνυσο.url http://oodegr.co/neopaganismos/pseftotheoi/xri stos_dionysos1.htm • http://www.metafysiko.gr/?p=747 Ο Μύθος του Μεσσία 23/10/2013 Νικήτας Βουγιουκλής

https://www.slideshare.net

Οι πολυπληθέστερες θρησκείες του κόσμου


Οι πολυπληθέστερες θρησκείες του κόσμου

Οι πολυπληθέστερες θρησκείες του κόσμου

Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις με το μεγαλύτερο αριθμό πιστών σε ολόκληρο τον κόσμο


Η θρησκεία παίζει έναν κεντρικό ρόλο στην οργάνωση της ζωής των πιστών απανταχού της Γης. Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν αναρίθμητες θρησκείες, με τις περισσότερες εξ αυτών να περιλαμβάνουν πλήθος υπό-αιρέσεων. Γενικά μιλώντας, όλες οι θρησκείες επιχειρούν να νοηματοδοτήσουν το σκοπό της ύπαρξης των ανθρώπων στον κόσμο, να εξηγήσουν τι συμβαίνει στη μεταθάνατο ζωή, καθώς και να δηλώσουν εάν υπάρχει θεός, και αν ναι πως συνδεόμαστε με Αυτόν.Παρακάτω θα δούμε ποιες είναι οι πολυπληθέστερες θρησκείες στον κόσμο, δηλαδή αυτές που συγκεντρώνουν τους περισσότερους πιστούς. Αν και τα πράγματα, όσον αφορά τις επικρατέστερες θρησκείες στο δυτικό κόσμο είναι πιο απλά καθότι οι διάφορες Εκκλησίες και αιρέσεις έχουν περιγραφεί λεπτομερέστερα από τους δυτικούς Θεολόγους, δεν ισχύει το ίδιο όσο προχωράμε προς την Ανατολή.
Σε αρκετές χώρες της Ασίας, δεν υπάρχει μια ενοποιημένη θρησκεία ή έστω ορισμένες ξεκάθαρα διαχωρισμένες μεταξύ τους πεποιθήσεις. Παρόλα αυτά, οι Δυτικοί τείνουν να ενοποιούν τις λογής-λογής θρησκείες σε μια περιοχή προκειμένου να της κατανοήσουν. Για παράδειγμα, την κυρίαρχη θρησκεία στην Ινδία, την ονομάζουμε Ινδουισμό, αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για πλήθος διαφορετικών δοξασιών ανά περιοχή.
Ακόμη και έτσι, όμως, μπορούμε να δούμε κατά προσέγγιση τις «δημοφιλέστερες» θρησκείες στον κόσμο, δίχως να περιλαμβάνουμε τους αγνωστικιστές, τους άθεους και τους μη θρησκευόμενους που συνολικά αποτελούν κάτι λιγότερο από 1,1 δισ. ανθρώπων.
Σημείωση: Οι παρακάτω αριθμοί είναι κατά προσέγγιση και προέρχονται από τόσο από Adherents.com, έναν ιστότοπο που στόχο έχει τη συγκέντρωση και παρουσίαση πληροφοριών αναφορικά με τα δημογραφικά θρησκευτικά μεγέθη, όσο και από τα δεδομένα των ίδιων των θρησκειών.

Χριστιανοί - 2,2 δισ. πιστοί




Οι περισσότεροι δυτικοί θρησκευόμενοι ακολουθούν τη μονοθεϊστική χριστιανική θρησκεία που βασίζεται στη Βίβλο. Ιδρυτής και κεντρικό πρόσωπο του συνόλου της διδασκαλίας είναι ο Ιησούς Χριστός, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία της Καινής Διαθήκης.
Κομβική γιορτή για τους Χριστιανούς είναι η Μεγάλη Παρασκευή, οπότε και οι πιστοί τιμούν τη σταύρωση του Ιησού Χριστού. Στην Ιερουσαλήμ, μάλιστα, οι Χριστιανοί συμμετέχουν στην τελετή κατά μήκος του δρόμου που ο Χριστός πιστεύεται ότι περπάτησε μέχρι το σταυρό.

Καθολικισμός - 1,2 δισ. πιστοί




Πρόκειται για την πολυπληθέστερη Χριστιανική Εκκλησία στον κόσμο με θρησκευτικό ηγέτη τον Επίσκοπο της Ρώμης, γνωστό και σαν Πάπα που εδρεύει στο Βατικανό και θεωρείται διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου. Η Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό για την σωτηρία όλων των ανθρώπων.

Προτεσταντισμός - 800 εκατ. πιστοί




Ο Προτεσταντισμός αποτελεί ένα μεγάλο κλάδο του Χριστιανισμού και εμφανίστηκε τον 16ο αιώνα, με πρωτεργάτη το Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος εναντιώθηκε στον τρόπο εφαρμογής της χριστιανικής διδασκαλίας, με τη δημοσίευση των «Ενενήντα Πέντε Θέσεων για την Αποτελεσματικότητα των Εντρυφήσεων».
Οι διάφορες Προτεσταντικές Εκκλησίες απορρίπτουν την ιδέα της παπικής κυριαρχίας πάνω στην Εκκλησία και γενικότερα αρνούνται το Ρωμαιοκαθολικό δόγμα της μετουσίωσης, αλλά διαφωνούν μεταξύ τους όσον αφορά την παρουσία του Χριστού στη Θεία Ευχαριστία. Γενικά, οι Προτεστάντες δίνουν έμφαση στην ιεροσύνη των πιστών, στο δόγμα της δικαίωσης μόνο μέσω της πίστης και στην πίστη στη Βίβλο σαν μόνη πηγή ηθικής.
Στον Προτεσταντισμό εντάσσεται και η Αγγλικανική Εκκλησία, αν και μερικοί θεωρούν πως είναι ανεξάρτητο δόγμα. Η Εκκλησία της Αγγλίας ανακοίνωσε την ανεξαρτησία της από τον Πάπα με το Θρησκευτικό Διακανονισμό της Ελισάβετ, το 1558.

Ορθόδοξοι - 225-300 εκατ. πιστοί




Η Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι το σύνολο των αυτοκέφαλων και αυτόνομων Χριστιανικών Εκκλησιών που διοικούνται κατά συλλογικό τρόπο από Συνόδους και έχουν αποδεχτεί το περιεχόμενο των αποφάσεων των εννιά πρώτων Οικουμενικών Συνόδων.
Είναι η τρίτη πολυπληθέστερη χριστιανική Εκκλησία και οι περισσότεροι πιστοί της ζουν στην Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τον Καύκασο. Διδάσκει ότι είναι η συνέχιση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας που θεμελιώθηκε από τον Ιησού Χριστό.

Ισλάμ - 1,6 δισ. πιστοί




Η λέξη «Ισλάμ» μπορεί ελεύθερα να αποδοθεί ως «υποταγή στο Θεό» και το Κοράνι είναι το άγιο βιβλίο των πιστών Μουσουλμάνων.
Τη θρησκεία του Ισλάμ εξασκούν κυρίως κάτοικοι σε Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Δυτική Αφρική, Κεντρική Ασία, Νότια Ασία, στην ινδική υποήπειρο, στο σύμπλεγμα νησιών Μαλάι καθώς και με συγκεντρώσεις πιστών στην Ανατολική Αφρική, τη Βαλκανική Χερσόνησο, τη Ρωσία και την Κίνα.
Το μονοθεϊστική θρησκεία διαμορφώθηκε με το κήρυγμα και τη δράση του Προφήτη Μωάμεθ, στις αρχές του 7ου αιώνα. Ιερότερος τόπος του Ισλάμ, είναι η Κάαμπα στη Μέκκα και προς τα εκεί στρέφονται οι Μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται.

Ινδουισμός - 1 δισ. πιστοί




Ο Ινδουισμός αποτελεί την επικρατέστερη θρησκεία ή και τρόπο ζωής στη Νότια Ασία. Δεν αποτελεί ενιαία θρησκεία, αλλά έτσι ονομάζεται το σύνολο του πλήθους τοπικών δοξασιών, θρησκευτικών πρακτικών και επιμέρους σχολών της Ινδίας. Περιγράφεται συχνά ως η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου. Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα Βέντα (Βέδες) καθώς και στη διδασκαλία των Γκουρού. Οι πρακτικές του Ινδουισμού περιλαμβάνουν καθημερινές τελετές όπως η Πούγια και ετήσιες γιορτές καθώς και περιστασιακά προσκυνήματα. Επιλεγμένες ομάδες ασκητών μπορεί να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια προκειμένου να αφοσιωθούν στις δια βίου πρακτικές που θα τους οδηγήσουν στη λύτρωση (μόκσα).

Παραδοσιακή κινέζικη θρησκεία - 394 εκατ. πιστοί




Αν και ορισμένοι εντάσσουν τους κινέζους πιστούς σε διάφορες θρησκείες, υπάρχει η άποψη ότι η θρησκεία στην Κίνα αποτελεί μια κατηγορία μόνη της και ονομάζεται Shenism. Περιγράφεται ως «η κοινή θρησκεία της κινεζικής κουλτούρας» και αποτελεί ένα συνδυασμό Κομφουκιανισμού, Βουδισμού και Ταοϊσμού, καθώς και την παραδοσιακών, μη καταγεγραμμένων πρακτικών και πεποιθήσεων.
Η θρησκεία αυτή βασίζεται στη λατρεία του «Σεν» (shen) που μπορείτε να είναι είτε φυσικές θεότητες της πόλης ή άλλες θεότητες των ανθρώπινων οικισμών, πρόγονοι και θεότητες συγγενών. Οι ιερές αφηγήσεις σχετικά με ορισμένες από αυτές τις θεότητες έχουν κωδικοποιηθεί στο σύνολο της κινεζικής μυθολογίας.

Βουδισμός - 300 εκατ. πιστοί




Ο Βουδισμός προέρχεται από τη διδασκαλία του Σιντάρτα Γκαουτάμα, γνωστού και σαν Βούδα, ο οποίος έζησε στη νοτιοανατολική Ινδία, μεταξύ του 6ου και του 4ου π.Χ αιώνα.
Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα θρησκευτικών δοξασιών, φιλοσοφικών αρχών, εθίμων, θεσμών και ηθικών κανόνων που αποδίδονται στο Βούδα. Στόχος του Βουδισμού είναι το τέλος των βασάνων, η επίτευξη της Νιρβάνα και η απόδραση από έναν κύκλο βασανισμού με την αναγέννηση. Δύο είναι οι μεγάλες σχολές Βουδισμού: η Μαχαγιάνα και η Τεραβάντα. Διαφέρουν μεταξύ τους, ως προς τη φύση της Νιρβάνα, τη σημαντικότητα και κανονικότητα των διαφόρων διδασκαλιών και κειμένων καθώς και τις μοναστικές και τις λειτουργικές πρακτικές.
Οι περισσότεροι πιστοί του Βουδισμού συγκεντρώνεται στη Σρι Λάνκα και την Νοτιοανατολική Ασία (Ταϊλάνδη, Μιανμάρ, Λάος και Καμπότζη). Επιπλέον, έχει λάβει διάφορες μορφές σε άλλες ασιατικές χώρες, κυρίως στο Θιβέτ, την Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία.

Παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες - 100 εκατ. πιστοί




Οι παραδοσιακές πεποιθήσεις και πρακτικές των Αφρικανών είναι κυρίως προφορικές και περιλαμβάνουν την πίστη σε έναν ανώτερο δημιουργό, σε πνεύματα, σε προγόνους καθώς και τη χρήση μαγείας και παραδοσιακής ιατρικής. Σύμφωνα με τις αφρικανικές πεποιθήσεις, ο ρόλος της ανθρωπότητας γίνεται αντιληπτός σαν μια προσπάθεια εναρμόνισης του φυσικού με το υπερφυσικό.
Ο αριθμός των πιστών τέτοιων δοξασιών είναι δύσκολο να υπολογιστεί εξαιτίας της εμφάνισης και άλλων θρησκειών στην αχανή ήπειρο, ωστόσο υπολογίζεται σε περίπου 100 εκατ., ή τουλάχιστον στο 10% των κατοίκων της Αφρικής. Παράλληλα, τις πρακτικές αυτές εφαρμόζουν και Αφρικανοί της διασποράς στην αμερικανική ήπειρο.

Ιουδαϊσμός - 14 εκατ. πιστοί




Ο Ιουδαϊσμός προέρχεται από την εβραϊκή Βίβλο, το Τανάκ, η οποία συμπληρώνεται και εξηγείται στα επόμενα ιερά κείμενα, όπως είναι το Ταλμούδ.
Σύμφωνα με την παραδοσιακή εβραϊκή πίστη, ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο, εγκαθίδρυσε μια διαθήκη με τον εβραϊκό λαό και οι νόμοι και οι εντολές Του αποκαλύφθηκαν στο Μωυσή στο όρος Σινά, τόσο σε γραπτή όσο και σε προφορική Τορά. Η άσκηση του Ιουδαϊσμού είναι αφιερωμένη στη μελέτη της Τορά και την τήρηση των νόμων και των εντολών, έτσι όπως είναι καταχωρημένοι εκεί.
Σημείωση: Αν και ο Ιουδαϊσμός κατατάσσεται ως δωδέκατη σε τάξη μεγέθους οργανωμένη τηρούμενη θρησκεία, περιλαμβάνεται για λόγους πληρότητας.
Στον παρακάτω χάρτη (κλικ για μεγέθυνση) μπορείτε να δείτε τα μεγαλύτερα δόγματα και θρησκείες στις διάφορες χώρες…




(Πηγή: wikipedia.org)

Οι αρχηγοι της αποκαλυψης

Οι αρχηγοι της αποκαλυψης

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΗΛΩΝΕΙ " ΔΙΑΔΟΧΟΣ"
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.!!!!
Όχι Αλέξη,  και εσύ είσαι!  ΨΕΥΤΗΣ !

Ανήμερα της 3ης Σεπτέμβρη, ημέρας ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ,του κόμματος που σημάδεψε την κεντροαριστερά (και δυστυχώςάφησε ανεξίτηλες πληγές και στο σώμα της Ελλάδας),
ο Α.Τσίπρας με άρθρο που θα δημοσιευθεί σε κυριακάτικο φύλλο αύριο, εμφανίζεται ως διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου  σε ένα κείμενο με τίτλο «Τελικά πόσο ψεύτης ήταν ο Αντρέας;»!
Στόχος να αποδείξει ότι ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ είχε την ίδια διαδρομή μαζί του
(ξεκίνησε ως βομβιστής και τρομοκράτης, όπως γράφει, άρα μοιάζουν γιατί και ο ίδιος ήταν...
καταληψίας!)
και ότι όπως
εκείνος σφράγισε την Μεταπολίτευση, έτσι και ο ίδιος θα πράξει στη σύγχρονη Ελλάδα.

##########################

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ  ΕΒΡΑΙΟ-ΜΑΣΩΝΟ-ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

############################

ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΠΟΥ  ΒΟΥΛΙΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ "ΨΕΥΤΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ"

##########################




1 ΚΑΙ ΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΩΝ ΕΧΟΝΤΩΝ ΤΑΣ ΕΠΤΑ
ΦΙΑΛΑΣ ΚΑΙ ΕΛΑΛΗΣΕ ΜΕΤ ΕΜΟΥ ΛΕΓΩΝ ΜΟΙ ΕΛΘΕ ΘΕΛΩ ΣΟΙ ΔΕΙΞΕΙ
ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΝΗΣ ΕΠΙ ΤΩΝ
ΥΔΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ
2 ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΠΟΡΝΕΥΣΑΝ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΕΘΥΣΘΗΣΑΝ ΟΙ
ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΙΝΟΥ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ
3 ΚΑΙ ΜΕ ΕΦΕΡΕΝ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΙΣ ΕΡΗΜΟΝ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΝΗΝ ΕΠΙ ΘΗΡΙΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟΝ ΓΕΜΟΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ ΕΧΟΝ ΚΕΦΑΛΑΣ ΕΠΤΑ ΚΑΙ ΚΕΡΑΤΑ ΔΕΚΑ
4 ΚΑΙ Η ΓΥΝΗ ΗΤΟ ΕΝΔΕΔΥΜΕΝΗ ΠΟΡΦΥΡΑΝ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΝ ΚΑΙ ΚΕΧΡΥΣΩΜΕΝΗ ΜΕ
ΧΡΥΣΟΝ ΚΑΙ ΛΙΘΟΥΣ ΤΙΜΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΕΧΟΥΣΑ ΕΝ ΤΗ ΧΕΙΡΙ ΑΥΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΝ Η ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΓΕΜΟΝ ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΚΑΘΑΡΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ
5 ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ ΑΥΤΗΣ ΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΒΑΒΥΛΩΝ
Η ΜΕΓΑΛΗ Η ΜΗΤΗΡ ΤΩΝ ΠΟΡΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ
6 ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕΘΥΟΥΣΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΙΔΩΝ ΑΥΤΗΝ ΕΘΑΥΜΑΣΑ ΘΑΥΜΑΣΜΟΝ ΜΕΓΑΝ
7 ΚΑΙ ΜΟΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΑ ΤΙ ΕΘΑΥΜΑΣΑΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΣΟΙ ΕΙΠΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΤΑΖΟΝΤΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΤΑΣ ΕΠΤΑ ΚΕΦΑΛΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑ ΚΕΡΑΤΑ
8 ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΔΕΣ ΗΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΛΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΒΗ ΕΚ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΓΗ ΕΙΣ ΑΠΩΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΘΑΥΜΑΣΕΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΕΝ ΤΩ ΒΙΒΛΙΩ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΗΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΗΝΑΙ
9 ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ Ο ΕΧΩΝ ΣΟΦΙΑΝ ΑΙ ΕΠΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΤΑ ΟΡΗ ΟΠΟΥ Η ΓΥΝΗ ΚΑΘΗΤΑΙ ΕΠ ΑΥΤΩΝ
10 ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΙ Ο ΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΗΛΘΕΝ ΕΤΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΛΘΗ ΟΛΙΓΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΗ

##########################
11 ΚΑΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΗΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΓΔΟΟΣ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΚΑΙ ΥΠΑΓΕΙ ΕΙΣ ΑΠΩΛΕΙΑΝ
(ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ -ΕΒΡΑΙΟ-ΜΑΣΩΝΟ-ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ )

#####################

12 ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑ ΚΕΡΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑ ΒΑΣΙΛΕΙΣ
 ( 10 πολιτικοι αρχηγοι εβραικης καταγωγης-ΔΙΑΒΟΛΟΙ) ΟΙΤΙΝΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΔΕΝ ΕΛΑΒΟΝ ΕΤΙ ΑΛΛΑ ΜΙΑΝ ΩΡΑΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ
13 ΟΥΤΟΙ ΕΧΟΥΣΙ ΜΙΑΝ ΓΝΩΜΗΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΑΥΤΩΝ   ( ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ )
14 ΟΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΝΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΟΣΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΜΕΤ ΑΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΤΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΙ
15 ΚΑΙ ΜΟΙ ΛΕΓΕΙ ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕΣ ΟΠΟΥ Η ΠΟΡΝΗ ΚΑΘΗΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΟΙ
ΚΑΙ ΟΧΛΟΙ ΚΑΙ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑΙ
(  βλαχορουμανοι κι υποφυλες αυτης- αλβανοι-αρβανιτες κι υποφυλες αυτης-τουρκομογγολοι κι υποφυλες αυτης- τουρκογυφτοι κι υποφυλες αυτης-
σλαβοι κι υποφυλες αυτης - μουσουλμανοι κι υποφυλες αυτης )
16 ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑ ΚΕΡΑΤΑ (10 πολιτικοι αρχηγοι εβραικης καταγωγης-ΔΙΑΒΟΛΟΙ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕΣ ΕΠΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΟΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΜΙΣΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΝΗΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΚΑΜΕΙ ΑΥΤΗΝ ΗΡΗΜΩΜΕΝΗΝ ΚΑΙ ΓΥΜΝΗΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΣΑΡΚΑΣ ΑΥΤΗΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΦΑΓΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΘΕΛΟΥΣΙ ΚΑΤΑΚΑΥΣΕΙ ΕΝ ΠΥΡΙ
17 ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΚΕΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΝΑ ΚΑΜΩΣΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ
ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΙΝΩΣΙ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΩΣΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟΣ-ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ-ΡΟΤΣΙΛΝΤ-ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ-ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ)
ΕΩΣΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΘΩΣΙΝ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
18 ΚΑΙ Η ΓΥΝΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΣ Η ΜΕΓΑΛΗ
(δημοσιοκρατικα σκουπιδια ολων των μειονοτητων)
Η ΕΧΟΥΣΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18
Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

##########################

1 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΕΙΔΟΝ ΑΓΓΕΛΟΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΝΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΟΣΤΙΣ ΕΙΧΕΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΚΑΙ Η ΓΗ ΕΦΩΤΙΣΘΗ ΕΚ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΑΥΤΟΥ
2 ΚΑΙ ΕΚΡΑΞΕ ΔΥΝΑΤΑ ΜΕΤΑ ΦΩΝΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΕΓΩΝ ΕΠΕΣΕΝ ΕΠΕΣΕ ΒΑΒΥΛΩΝ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΕΓΕΙΝΕ ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΠΑΝΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΠΑΝΤΟΣ ΟΡΝΕΟΥ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΗΤΟΥ
(ΕΙΣΟΔΟΣ ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΜΑΣΩΝΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΔΙΑΒΟΛΟΥΣ( ροτσιλντ-ροκφελλερ τοκογλυφους)- ΚΡΑΤΗ ΥΠΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΧΑΣΙΣ ΚΙ ΜΙΣΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΑΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ).
3 ΔΙΟΤΙ ΕΚ ΤΟΥ ΟΙΝΟΥ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΕΠΙΟΝ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΠΟΡΝΕΥΣΑΝ ΜΕΤ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΠΛΟΥΤΗΣΑΝ ΕΚ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΝΤΡΥΦΗΣΕΩΣ ΑΥΤΗΣ
4 ΚΑΙ ΗΚΟΥΣΑ ΑΛΛΗΝ ΦΩΝΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΛΕΓΟΥΣΑΝ ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΞ ΑΥΤΗΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΗΣΗΤΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΛΑΒΗΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ ΑΥΤΗΣ
5 ΔΙΟΤΙ ΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΙ ΑΥΤΗΣ ΕΦΘΑΣΑΝ ΕΩΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ Ο ΘΕΟΣ
ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ
6 ΑΠΟΔΟΤΕ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΕΔΩΚΕΝ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΑΤΕ ΕΙΣ
ΑΥΤΗΝ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΕΡΑΣΕ ΔΙΠΛΑΣΙΟΝ ΚΕΡΑΣΑΤΕ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ
7 ΟΣΟΝ ΕΔΟΞΑΣΕΝ ΕΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΤΡΥΦΗΣΕ ΤΟΣΟΝ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΝ ΚΑΙ ΠΕΝΘΟΣ
ΔΟΤΕ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΔΙΟΤΙ ΛΕΓΕΙ ΕΝ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΥΤΗΣ ΚΑΘΗΜΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΑΙ ΧΗΡΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΕΝΘΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΙΔΕΙ
8 ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΕΝ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΛΘΕΙ ΑΙ ΠΛΗΓΑΙ ΑΥΤΗΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΕΝΘΟΣ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΚΑΥΘΗ ΕΝ ΠΥΡΙ ΔΙΟΤΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο
ΘΕΟΣ Ο ΚΡΙΝΩΝ ΑΥΤΗΝ

 https://politikhthsthrhskeias

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!


Τα κείμενα αυτά θα τα δημοσιεύουμε συνεχώς ώσπου η χριστιανική αίρεση φύγει για πάντα από την χώρα μας και οι πλανεμένοι συμπατριώτες μας από δούλοι του θεού θα γίνουν ελεύθεροι Έλληνες.

Το θεωρούμε χρέος μας προς τους χιλιάδες σφαγιασθέντες Έλληνες προγόνους μας από τους χριστιανούς.

Αυτή είναι η αλήθεια έτσι έγιναν οι προγονοί μας χριστιανοί και ΟΧΙ από το ΣΑΟΥΛ (ΠΑΥΛΟ) που μας λένε οι ρασοφόροι και οι αυλικοί τους.

Η ιστορία έχει δείξει ότι ο τόπος μας, όσες φορές αποζητάει την αναγέννηση του, την κάθαρση του, στρέφεται πίσω, στο παρελθόν του, στην απώτερη ιστορία του. Σήμερα φαίνεται ότι συμβαίνει το ίδιο και μάλιστα η στροφή που παρατηρείται σήμερα έχει ως θέμα του την σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Το ιερατείο της ορθοδοξίας μιλάει για ελληνοχριστιανικό πολιτισμό και μάλιστα θεωρεί ότι ο χριστιανισμός αποτελεί συνέχεια του ελληνισμού τον οποίο διαδέχθηκε όταν εμφανίσθηκε ο χριστιανισμός στον ελληνικό χώρο.

Η επίσημη άποψη από πλευράς κρατικής εξουσίας λέει ότι ο Ελληνισμός επέζησε χάρις στο Χριστιανισμό, ο οποίος στους μαύρους αιώνες της σκλαβιάς κλπ όμως ουδέν ψευδέστερο τούτου γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού υπήρξε μια ΟΛΕΘΡΙΑ σχέση που οδήγησε στην ολοσχερή καταστροφή του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό.

Το θέμα αυτό ήταν απαγορευμένο μέχρι σήμερα και γνωστό μόνο σε όσους μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε ξενόγλωσση και σπάνια βιβλιογραφία. Η απαγόρευση προερχότανε τόσο από το ορθόδοξο ιερατείο όσο και από την πολιτική ηγεσία του τόπου που στην ουσία είναι κι αυτή υποχείριο του ιερατείου της ορθοδοξίας είτε διότι και αυτοί φοβούνται να εκφραστούν ελεύθερα διακυβεύοντας την πολιτική τους υπόσταση είτε διότι είναι κι αυτοί φανατικοί χριστιανοί που εν ονόματι της ορθοδοξίας θέτουν σε δεύτερη μοίρα την ελληνική τους υπόσταση.

Όμως, επειδή έτυχε να γεννηθούμε στην Ελλάδα κι επειδή αυτός ο τόπος δημιούργησε έναν πολύ σπουδαίο πολιτισμό, πρέπει να αισθανόμαστε θλίψη στη σκέψη ότι φανατικοί χριστιανοί κατέστρεψαν, έσφαξαν, έκαψαν κι έκαναν ότι μπορούσαν, επί αιώνες, με αποτέλεσμα ένα απειροελάχιστο τμήμα της κληρονομιάς των προγόνων μας να διασωθεί από το μένος τους.
Πρέπει να θλιβόμαστε γιατί μεγαλώσαμε και μορφωθήκαμε ιστορικά, διδασκόμενοι λεπτομερώς Ρωμαϊκή και Βυζαντινή ιστορία, χωρίς ίχνος αναφοράς στην Ελλάδα. Σαν να μην υπήρξε η πατρίδα μας για χίλια πεντακόσια και πλέον χρόνια. Συνεπώς ανακύπτει ένα απλό το ερώτημα: τι συνέβαινε στην Ελλάδα επί Μ. Θεοδοσίου, επί Ιουστινιανού κλπ; Καλοί οι πόλεμοι του Βυζαντίου σε Δύση και Ανατολή, κάλλιστοι ο Βελισάριος και ο Ναρσής, αλλά τι γινόταν στην Πελοπόννησο, στη Στερεά, στην Αθήνα, στα νησιά; Ποτέ δεν μας δίδαξαν.

Οι ιστορικοί μας βρίσκονταν (και βρίσκονται) σε αφασία ενώ οι κυβερνήσεις ασφαλώς επιδίωξαν να αποκρύψουν όσα έγιναν εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα. Αλλιώς, ο Χριστιανισμός ως "θρησκεία της αγάπης" θα βρισκόταν σε πολύ, μα πολύ δυσχερή θέση απέναντι στους Έλληνες. Θα αναφέρουμε στη συνέχεια τέσσερα βιβλία, τα οποία ρίχνουν λίγο φως σ'; αυτά το 1500 χρόνια:

1. Διαμ. Κουτουλά. Το Βυζάντιο έναντι των Ελλήνων Εθνικών. Εκδόσεις ΔΙΟΝ, Θεσσαλονίκη 1998.

2. Λιβανίου. Υπέρ των Ελληνικών Ναών. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, Θεσσαλονίκη 1998.

3. Ιουλιανού. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, Θεσσαλονίκη 1997.

4. Maria Dzielska. Υπατία η Αλεξανδρινή. Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ, Αθήνα 1997.

Τα βιβλία αυτά αναφέρονται ακριβώς στις μαύρες μέρες του Ελληνισμού στα χρόνια του Βυζαντίου. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, οι Έλληνες έγιναν Ρωμαίοι πολίτες (από εκεί προέρχεται και το "Ρωμιός") κι ότι το «Βυζάντιο» είναι η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ονομάστηκε Βυζάντιο για να «χρυσώσει το χάπι» για μας τους Έλληνες. Επομένως, σε ότι αφορά την Ελλάδα, το Βυζάντιο (ή το ορθότερο Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) ήταν κατακτητής. Κι έτσι συμπεριφέρθηκε. Ανυπολόγιστες οι καταστροφές, οι διωγμοί, οι εξανδραποδισμοί, οι ισοπεδώσεις των ναών, οι διώξεις κλπ που προκλήθηκαν από τους Ρωμαίους κατακτητές του Βυζαντίου. Κι όλα αυτά από αυτοκράτορες που συχνά αποκαλούμε (εμείς!!!) Μεγάλους. Με εξαίρεση έναν.

Τον περίφημο Ιουλιανό που, τι ειρωνεία, η επίσημη ιστορία αποκάλεσε "παραβάτη" και "αποστάτη". Αυτός ο παραβάτης και αποστάτης ήταν εκείνος που πρόσφερε στον Ελληνισμό την τελευταία του αναλαμπή. Θα έπρεπε ακόμα, αντί να διδάσκομαι με τόσες λεπτομέρειες το συγκινητικό δράμα των πρώτων Χριστιανών στις ρωμαϊκές αρένες, να διδάσκομαι παράλληλα τους φρικιαστικούς διωγμούς των «Εθνικών» Ελλήνων (Έλληνες είμαστε!) από τους Χριστιανούς, όταν αργότερα ο Χριστιανισμός έγινε πλέον καθεστώς.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΟΥΛΑ

Στο μικρό βιβλίο αλλά σημαντικό του κ. Δ. Κουτουλά δίνεται με συντομία η περίοδος 4ος-6ος αιώνας μ.Χ., και μάλιστα μόνο σε ότι αφορά τη βυζαντινή αυτοκρατορική πολιτική απέναντι στους Έλληνες. Σημειώνουμε εδώ από τον πρόλογο του συγγραφέα: «Η πλειοφηφία των Ελλήνων της κυρίως Ελλάδας καθώς και μεγάλο τμήμα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου παρέμεινε πιστό στο Δωδεκάθεο, στη λατρεία της Ίσιδος, του Σέραπι ή στον Μιθραϊσμό και μόνο δια πυρός και σιδήρου απαρνήθηκε την πατρογονική πίστη του και ύστερα από πολλούς αιώνες προσχώρησε στο Χριστιανισμό. Οι διωγμοί των Ελλήνων Εθνικών στο Βυζάντιο υπήρξαν απηνείς, ιδιαίτερα στα χρόνια του Μ. Θεοδόσιου και του Ιουστινιανού. Μεγάλα ονόματα εθνικών ελλήνων φιλοσόφων και επιστημόνων βρήκαν οικτρό θάνατο στα χέρια των χριστιανών διωκτών τους, όπως η φιλόσοφος Υπατία, ο νεοπλατωνικός Σώπατρος κλπ»

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙΟ

Ο Λιβάνιος υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας και ίσως όλων των εποχών. Σώζονται 1560 επιστολές του και δεκάδες λόγοι του αλλά μην περιμένετε να τα βρείτε στη γλώσσα του και γλώσσα μας. Ο Λιβάνιος δεν είναι καλοδεχούμενος από τους ρωμιούς. Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα της οποίας είχε όνειρο να αντικρίσει "καπνό αναθρώσκοντα". Επέστρεψε στην Αντιόχεια όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Μαθητές του υπήρξαν ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο πρώτος διατηρούσε πάντα το σεβασμό για το δάσκαλο του.

Ο δεύτερος, όμως, δεν υπήρξε καθόλου "Χρυσόστομος" απέναντι στο Λιβάνιο. Το 362 μ.Χ, αντιδρώντας στον αυτοκράτορα Ιουλιανό, χριστιανοί έκαψαν το ναό του Απόλλωνα, στο προάστιο Δάφνη της Αντιόχειας. Ο Λιβάνιος υποστήριξε ότι τη φωτά έβαλε ανθρώπινο χέρι, ενώ ο Ιωάννης Χρυσόστομος θεώρησε ότι τη φωτά έβαλε ο Θεός. Άλλωστε, ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα των χριστιανών που κατέστρεφαν τους αρχαίους ναούς ήταν ότι, παρά την πράξη τους, οι θεοί τους άφηναν ατιμώρητους. Επομένως, αυτοί οι θεοί δεν υπήρχαν. Απαντώντας, λοιπόν, στο Λιβάνιο, ο Χρυσόστομος τον αποκαλεί «ω μιαρέ ω ληρόσοφε άθλιε και ταλαίπωρε».

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε το αρχαίο κείμενο και μετάφραση των έργων του Λιβάνιου: θρήνος για τον Ιουλιανό, Υπέρ των Ελληνικών Ναών και Προς αυτούς που τον είπαν κουραστικό. Στο Υπέρ των Ελληνικών Ναών, που ο Λιβάνιος απευθύνει το 386 μΧ στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, ικετεύει σπαρακτικά για τη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού. Κι αυτά συμβαίνουν μόλις 15 χρόνια μετά τη Μεγάλη Σφαγή των Ελλήνων, για την οποία ο χριστιανός χρονογράφος Σωζομενός γράφει: «Όλοι σχεδόν οι Ελληνιστές θανατώθηκαν δόθηκε διαταγή να καούν και άλλοι να σκοτωθούν με το ξίφος. Και κοντά σ' αυτούς, για τον ίδιο λόγο, σ' ολόκληρη την επικράτεια έχασαν τη ζωή τους όσοι λάμπρυναν τη φιλοσοφία Αλλά έχαναν τη ζωή τους ακόμα και άνθ""ωποι που δεν ήσαν καν φιλόσοφοι και που απλώς φορούσαν ρούχα ίδια με των φιλοσόφων».

Το κείμενο Υπέρ των Ελληνικών Ναών, του Λιβάνιου αποτελεί τη συγκλονιστικότερη στιγμή της ελληνικής ιστορίας. Ένας πολιτισμός που επί χίλια χρόνια λάμπρυνε την ανθρωπότητα, εκπροσωπείται πλέον από έναν 80χρονο γέροντα που βλέποντας τα πάντα να γκρεμίζονται, στην κυριολεξία, γύρω του, ορθώνει το ανάστημα του προς τον αυτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο, τον ηθικό αυτουργό των ανυπολόγιστων καταστροφών. Στέγασε, του φωνάζει, δημόσιες υπηρεσίες, μην τα γκρεμίζεις!

Αλλά η σφαγή τελειωμό δεν είχε. Πάμε στο 529 μ.Χ, επί Ιουστινιανού. Γράφει ο, χριστιανός επίσης, χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας τα εξής: «Τη χρονιά αυτή, έγινε μεγάλος διωγμός των Ελλήνων. Πολλών οι περιουσίες δημεύτηκαν. Ανάμεσα τους έχασαν τη ζωή τους οι (ακολουθούν ονόματα). Όλα αυτά προκάλεσαν μεγάλο φόβο. Ο ίδιος βασιλιάς (ο Ιουστινιανός) όρισε να μη πολιτεύονται οι ελληνίζοντες, στους οποίους δόθηκε τρίμηνη προθεσμία να ασπαστούν την ορθόδοξη πίστη». Είναι ίσως χαρακτηριστικό ότι το Ανάθεμα εναντίον αυτών που μελετούν διεξοδικά τα ελληνικά μαθήματα που εξαπολύθηκε το 787μΧ στη Σύνοδο της Νίκαιας, εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να διαβάζεται ανελλιπώς στις εκκλησίες, την Κυριακή της Ορθοδοξίας!

Λίγα χρόνια μετά από την προσπάθεια του Λιβάνιου να διασώσει τον ελληνικό πολιτισμό από το μένος του Μ. Θεοδοσίου, επί αυτοκράτορας Αρκαδίου 395-408, εισβάλλει εντέχνως κατευθυνθείς στην Ελλάδα ο Γότθος Αλάριχος (396-399), χριστιανός το θρήσκευμα, ακολουθούμενος από χιλιάδες μοναχούς. Ο αρχηγός της φρουράς στις Θερμοπύλες, κι αυτός χριστιανός, αφήνει ελεύθερη τη διέλευση. Ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα καταστράφηκε ολοσχερώς, πλην της καλά οχυρωμένης Αθήνας. Το ιερό της Ελευσίνας παραδόθηκε στη φωτιά, μαζί με τους ιερείς. Στη συνέχεια, οι φανατικές ορδές πέρασαν στην Πελοπόννησο. Ο ευνούχος Ευτρόπιος, φανατικός χριστιανός, υπαγόρευσε στον Αρκάδιο, το 396, νόμο με τον οποίο διετάσσετο η κατεδάφιση όλων των ναών που είχαν απομείνει όρθιοι.Ο Ευτρόπιος βοήθησε τον Ιωάννη Χρυσόστομο να γίνει Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 398 κι εκείνος, με τη σειρά του, τον γλίτωσε από το θάνατο, κρύβοντας τον στην Αγία Σοφία, ένα χρόνο αργότερα, όταν έπεσε στη δυσμένεια του Αρκαδίου.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟ

Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο βιβλίο που περιέχει, στο αρχαίο πρωτότυπο και σε μετάφραση, τα έργα Για την απέχθεια προς τα γένια ή Μισοπώγων, Κατά Χριστιανών και Επιστολές, του περίφημου αυτοκράτορα Ιουλιανού. Τα κείμενα είναι μαγευτικά και δεν θα αναφερθούμε σε αυτά. Απλώς, σε επίρρωση όσων γράφουμε στην αρχή του παρόντος σημειώματος, μεταφέρουμε εδώ τις δυο πρώτες παραγράφους από την Εισαγωγή των επιμελητών της έκδοσης:

«Σκεφθήκατε ποτέ πώς θα μπορούσε να γραφτεί η ιστορία της ύστερης Ελληνικής αρχαιότητας από έναν σύγχρονο ιστορικό; Ασφαλώς, αν ο ιστορικός μας δεν περιοριστεί στη μελέτη των όσων έχουν γράφει οι άλλοι συνάδελφοι του, σύγχρονοι ή του πρόσφατου παρελθόντος, όπως Παπαρρηγόπουλος, Gibbon, Κορδάτος κλπ, θα πρέπει οπωσδήποτε να ανατρέξει στις πηγές, δηλαδή στα κείμενα των συγγραφέων της εποχής εκείνης.

Αναρωτιέται όμως κανείς πως θα ήταν δυνατό, ένας ερευνητής που δεν γνωρίζει Λατινικά, Αρχαία Ελληνικά και ξένες γλώσσες, να μελετήσει τις πηγές, όταν τα νέα Ελληνικά είναι η μόνη Ευρωπαϊκή γλώσσα στην οποία δεν έχουν ποτέ μεταφραστεί και εκδοθεί τα περισσότερα έργα των Ελλήνων συγγραφέων της ύστερης αρχαιότητας (Ι). ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ για τους Νεοέλληνες οι Λιβάνιος, Ευνάπιος, Ζώσιμος, Αμμιανός Μαρκελίνος, Αίλιος Αριστείδης, Δίων Κάσσιος και τόσοι άλλοι»

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ

Η Υπατία έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη νεοπλατωνική φιλόσοφος μετά τον Πλωτίνο. Το Μάρτιο του 415 μΧ, στη διάρκεια της Σαρακοστής, ένας όχλος από μοναχούς και παραβολάνους έστησε καρτέρι έξω από το σπίτι της Υπατίας. Τι ήταν όμως οι περιβόητοι "παραβολάνοι"; Η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας χρησιμοποιούσε ως σωματοφύλακες, ως "μπράβους" όπως θα λέγαμε σήμερα, χειροδύναμους άντρες χαμηλής μόρφωσης, τους οποίους στρατολογούσε κυρίως από το λιμάνι, με σκοπό να τρομοκρατούν αιρετικούς κλπ. Μόλις έφθασε η Υπατία στο σπίτι της, τα αγριεμένα πλήθη: "την τράβηξαν έξω από την αμαξά της και την έσυραν στην εκκλησία που ονομαζόταν Καισάρειον.

Έσκισαν τα ρούχα της και την κατακρεούργησαν με όστρακα. Όταν κομμάτιασαν το σώμα της, μετέφεραν τα κομμάτια σε κάποιο σημείο που λεγόταν Κιναρώνας και τα έκαψαν." Όπως αναφέρεται από πολλές πηγές, εμπνευστής και εντολέας της εκτέλεσης ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος, ο οποίος ανακηρύχθηκε «άγιος»

 http://www.zougla.gr

Βυζάντιο: Ο δολοφόνος των Ελλήνων


Βυζάντιο: Ο δολοφόνος των Ελλήνων


 Το 146 π.χ. οι Έλληνες έδωσαν την τελευταία μάχη για την ελευθερία τους, εναντίων των Ρωμαίων, στην Λευκόπετρα, Κορινθίας. Από τους Ρωμαίους ποτέ δεν απελευθερώθηκαν, αλλά παραδόθηκαν ως πρόβατα επί σφαγή εις τους Τούρκους.
Το 146 π.χ. είναι η αποφράδα χρονολογία που οι Έλληνες δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους, αλλά κάτι ακόμη πολυτιμότερο, έχασαν τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους, την νοοτροπία τους, έχασαν όλα αυτά που τους έκαναν να μεγαλουργήσουν, παραδίδοντας στο σύγχρονο κόσμο έναν πολιτισμό που όμοιός του δεν υπήρξε.
Τα χρόνια που ακολούθησαν από το 146 π.χ. και μέχρι το 325, οι Έλληνες κατάφεραν κάτι το αδιανόητο, να επιβληθούν στους Ρωμαίους πολιτισμικά. Ήταν τόσο φανερή η επιβολή που ανάγκασε το Ρωμαίο ποιητή Οράτιο να ομολογήσει: “Μπορεί οι Ρωμαίοι να επεβλήθησαν στους Έλληνες δια των όπλων, αλλά οι Έλληνες τους επιβλήθηκαν με τον πολιτισμό τους”. Στο διάστημα αυτό είχαμε και φιλελληνικές τάσεις από Ρωμαίους αυτοκράτορες, όπως του Αδριανού, και γενικώς οι Έλληνες ετύγχαναν ιδιαιτέρας εκτίμησης.
Με την εδραίωση όμως στον θρόνο της αυτοκρατορίας του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, την προώθηση του Χριστιανισμού, και την επιβολή του ως αποκλειστικής θρησκείας από τον (Μέγα) Θεοδόσιο το 392, ο ελληνικός πολιτισμός και μαζί του ο δυτικός κόσμος εισέρχονται στο βαθύ σκοτάδι του βυζαντινού μεσαίωνα
Τα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) είναι απάνθρωπα και διατάσσουν: Θάνατος και δήμευση της περιουσίας σε όποιον τελεί ιεροτελεστίες προς τιμή των παλιών θεών. Η ασυδοσία των (αγίων) πατέρων των νεοφώτιστων χριστιανών και οι ορδές των καλογέρων, αφιονισμένοι από το νέο δόγμα, θανάτωναν από απλούς πολίτες μέχρι ανθρώπους της διανόησης, φυσικούς, μαθηματικούς, αστρονόμους, που δεν αποδέχονταν τον Χριστιανισμό. Ολοκληρώνοντας τον αφανισμό του ελληνικού γένους, του πολιτισμού του, και θάβοντας για 15 αιώνες, τα μέχρι τότε επιτεύγματα της τεχνολογίας. Την βαρβαρότητα αυτή μαρτυρούν τα χιλιάδες αποκεφαλισμένα και ακρωτηριασμένα αγάλματα, που κοσμούν σήμερα, τα ελληνικά μουσεία, αλλά και τα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής. Το μαρτυρεί, ο πρώτος υπολογιστής της ανθρωπότητας, ο υπολογιστής των Αντικυθήρων, και βοά, που η τεχνολογία του χάθηκε και ξεχάστηκε.
Οι Έλληνες που υπερείχαν συντριπτικά, πολιτισμικά και πνευματικά, από όλους τους άλλους λαούς, τους ήταν αδιανόητο να απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους, και να αποδεχθούν την θρησκεία των Εβραίων ενός ανατολίτικου και κατώτερου λαού όπως πίστευαν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Έλληνες έλεγαν: “Πας μη Έλλην είναι βάρβαρος”. Μπορεί η αρχική σημασία της λέξης “βάρβαρος” να ήταν αυτός που δεν μιλά Ελληνικά, αλλά σύντομα είχε πάρει τη σημασία του αγροίκου, του απολίτιστου.
Το αίσθημα της πατρίδος χάθηκε, μαζί του χάθηκε το “μολών λαβέ” του Λεωνίδα, και ο παιάνας των Σαλαμινομάχων “Ώ παίδες Ελλήνων ίτε ελευθερούτε πατρίδα ελευθερούτε δε παίδας γυναίκας θεών τε πατρώων έδη θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών” και τη θέση τους πήρε το “κύριε ελέησον ”.
Οι κουκουλοφόροι καταδότες και τα χριστιανικά “κρεουργεία” που στήθηκαν έπιασαν γρήγορα δουλειά, η πελατεία μπόλικη, και εξασφαλισμένη, κυρίως Έλληνες. Ο φόβος έσβησε τα ίχνη τους μέχρι σήμερα, παρά τη μακροχρόνια δράση τους. Η 20ετής δράση όμως του “κρεουργείου” της Σκυθούπολης (όπως αναφέρει ο Ρωμαίος ιστορικός Μαρκελλίνος Αμμιανός) το οποίο στήθηκε προτού καν γίνει ο Χριστιανισμός επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, υποδηλώνει το τι έγινε μετά.
Το 390 ο Θεοδόσιος δίνει εντολή και μέσα στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σφαγιάζονται 15.000 άοπλοι Έλληνες πολίτες. Αλλά δεν έφταναν αυτά· το 396 ο αυτοκράτορας Αρκάδιος έστρεψε τον Αλάριχο στρατηγό των Γότθων -και αφού τον εφοδίασε με πολυάριθμους μοναχούς- κατά των κέντρων πολιτισμού του ελλαδικού χώρου. Ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει χαρακτηριστικά:
…οι δε (Γότθοι) καθοδηγούμενοι υπό πολυαρίθμων μοναχών κατεπλημμύρησαν πάντα τα μεταξύ Θερμοπυλών και Αττικής, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατούντες και καταστρέφοντες χώρας και πόλεις, και τους μεν άνδρες ηβηδών αποσφάτοντες, (ομαδικά αποκεφαλίζοντας) παίδας δε και γυναίκας αγεληδών συνεπαγόμενοι. Η συμφορά υπήρξε τοσαύτη ώστε ο πεντηκονταετίαν βραδύτερον ακμάσας (ιστορικός) Ζώσιμος βεβαιεί, ότι μέχρι των χρόνων αυτού εφαίνοντο έτι τα στίγματα αυτής.
Άγνωστος ο αριθμός των σφαγιασθέντων, στα 2 χρόνια που κράτησε η επιδρομή. Εικάζεται ότι ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες.
Εις το κεφάλαιο “ΔΕΙΝΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΔΙΩΓΜΟΣ” συνεχίζει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος να γράφει:
Ωσαύτως επί βαρυτάταις χρηματικαίς ζημίαις, και ύστερον επί ποινή θανάτου, απηγορεύθησαν αλληλοδιαδόχως αι εν ημέρα και εν νυκτί θυσίαι, αι ιεροσκοποίαι, οι των ειδώλων λατρία, η εις τους ναούς είσοδος, και εν γένει πάσα δημοσία και απόρρητος τελετή του αρχαίου θρησκεύματος. Καθώς δε συνήθως συνέβαινε περί τα τοιαύτα η εκτέλεσις των νόμων τούτων υπερέβαλε πολλάκις και αυτήν, αυτών την δεινήν αυστηρότητα. Οι κατά τας επαρχίας εξαγριωμένοι όχλοι μη αρκούμενοι εις την κατάργησιν της λατρείας, ήθελον να καταστρέψωσι και αυτά τα οικοδομήματα εντός των οποίων αύτη ετελείτο. […] Τινές των επισκόπων και οι πλείστοι των μοναχών συνετέλουν προθυμότατα εις τον όλεθρον τούτον. […] τοιουτοτρόπως επί Θεοδοσίου εθριάμβευσεν ο Χριστιανισμός κατά της ειδωλολατρείας…
Τα θανατηφόρα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) κατά των Ελλήνων εξακολουθούν να εκδίδονται συνεχώς, ακόμη και επί Ιουστινιανού το 530. Στη “Στάση του Νίκα” το 532 θανατώνονται στον ιππόδρομο της Πόλης 30.000 άοπλοι πολίτες.
Με πρωτοστατούντες Δεσποτάδες, παπάδες και καλογέρους, οι διωγμοί, και τα εγκλήματα, κατά των μη χριστιανών, τέλος δεν έχουν, συνεχίστηκαν μέχρι το 990 περίπου, με τελευταίους υποκύψαντες τους Μανιάτες.
Το Βυζάντιο, ο νεκροθάφτης του ελληνικού πολιτισμού και ο δολοφόνος του ελληνικού πληθυσμού, ήταν το κράτος όπου κυριαρχούσαν τα δύο σύνδρομα η θεοκρατία και η αναξιοκρατία, και που κατάντησε τους λίγους εναπομείναντες Έλληνες, αγράμματους, κουρελήδες, και πεινασμένους, έρμαιους στη κτηνωδία του κάθε επιδρομέα. Η δημοκρατία καρατομήθηκε, και λέξεις “Έλλην” και “Ελλάς” διαπομπεύτηκαν, και για αιώνες έσβησαν από το λεξιλόγιο των Ελλήνων.
Ο ελλαδικός χώρος εκεί που κάποτε έσφυζε από ζωή, και χαρούμενες γιορτές ερήμωσε, τεράστιες περιοχές έμειναν ακατοίκητες, και όπου συναντούσες οικισμούς εκεί βασίλευε η θλίψη και ο μαρασμός. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πύθια, τα Παναθήναια σταμάτησαν. Οι ποιητικοί και θεατρικοί αγώνες δεν ξανάγιναν. Τα στάδια και τα θέατρα έρημα, έμειναν βουβοί μάρτυρες, του λαμπρού παρελθόντος, και με τις κουκουβάγιες που τα κατοίκισαν να θρηνούν ολονυχτίς, την πνευματική και πολιτισμική κατάντια των Ελλήνων.
Το ελληνικό έθνος ψυχορραγούσε, όχι μόνο πολιτισμικά αλλά και πληθυσμιακά. Κατά την υποδούλωση των Ελλήνων στους Ρωμαίους το 146 π.χ. λογικό είναι ο πληθυσμός τους θα αριθμούσε πολλά εκατομμύρια. Αν λάβουμε υπ’ όψιν τις περιγραφές του Παυσανία, που θέλοντας να δείξει πόσο πυκνοκατοικημένος ήταν ο ελλαδικός χώρος, γράφει ότι τα κατσίκια μπορούσαν να πηδούν από τα κεραμίδια τις μιας οικίας στα κεραμίδια της άλλης. Ακόμη και τους, οικειοθελώς, εξελληνισμένους, από τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου, λαούς της Μικράς Ασίας. Προτού από την επιβολή του Χριστιανισμού, ως αποκλειστικής θρησκείας, οι ελληνόφωνες της αυτοκρατορίας υπερέβαιναν τα 40 εκατομμύρια. Σήμερα το ελληνικό έθνος, μαζί με τους Έλληνες της διασποράς είναι περίπου 15 εκατομμύρια. Αν συγκρίνουμε τον πληθυσμό των Τούρκων που σήμερα φθάνει τα 70 εκατομμύρια, και οι Οθωμανοί Τούρκοι που ήλθαν στη Μικρά Ασία το 1200 δεν υπερέβαιναν τις 50.000 οικογένειες, σύμφωνα με την τούρκικη ιστορία, τότε ο ελληνικός πληθυσμός, αν δεν σφαγιαζόταν, σήμερα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερος από 100 εκατομμύρια. Πότε το παπαδαριό θα ζητήσει δημόσια συγνώμη, για τα εκατομμύρια εγκλήματα που διέπραξαν οι προκάτοχοι των εις βάρος των Ελλήνων;

https://www.pare-dose.net

Τα εγκλήματα των χριστιανών εναντίων των Ελλήνων και Ρωμαίων !!!

Τα εγκλήματα των χριστιανών εναντίων των Ελλήνων και Ρωμαίων !!!


Το 313 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος είδε στο όνειρο του έναν σταυρό με τα γράμματα Χ και Ρ χαραγμένα κάτω από την επιγραφή «Εν τούτω νίκα». Είχε εκστρατεύσει εναντίον της Ιταλίας όπου κυριαρχούσε ο Μαξέντιος, αλλά η περιοχή ανήκε επισήμως στον Λικίνιο. Το έμβλημα που είδε στο «όραμα» του και υιοθέτησε θα τον οδηγούσε την επομένη στη νίκη.
Η ιστορία είναι fake history, καθώς όχι μόνο κυκλοφόρησε χρόνια μετά, αλλά επιπλέον, σε δύο εντελώς διαφορετικές εκδοχές. Ο Κωνσταντίνος δεν ήταν ποτέ εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά αφοσιωμένος στην πίστη όπως υποστηρίζουν οι (μεταγενέστεροι) αγιογράφοι. Επισήμως ωστόσο, ήταν ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Μια μικρή εβραϊκή θρησκεία που αγνοήθηκε παντελώς από τη ρωμαϊκή ελίτ τράβηξε την προσοχή του πιο ισχυρού ανθρώπου στον κόσμο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, το 380 μ.Χ. ο Θεοδόσιος καθιέρωσε τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Δεδομένου ότι ο χριστιανισμός ήταν ο ιστορικός νικητής του ρωμαϊκού πολυθεϊσμού, η επικρατούσα άποψη όσον αφορά το πώς η νέα θρησκεία υπερίσχυσε πολιτισμικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια διαστρεβλωμένη εικόνα
Στη Βικιπαίδεια υπάρχει ολόκληρη σειρά θεμάτων σχετικά με τις «διώξεις που υπέστη η Εκκλησία», συμπεριλαμβανομένου ενός εκτεταμένου απολογισμού των χριστιανών που μαρτύρησαν στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αλλά δεν υπάρχουν αντίστοιχα θέματα για τη βίαιη καταστολή της παλαιότερης ρωμαϊκής θρησκείας από την Εκκλησία.
Όπως επισημαίνει η Catherine Nixey στο βιβλίο της «The Darkening Age», η ιστορία της διαδεδομένης δίωξης των χριστιανών είναι προϊόν του μάρκετινγκ της Εκκλησίας και των μεθόδων που χρησιμοποιούσε για τη στρατολόγηση πιστών.
Όπως κάνουν σήμερα οι βομβιστές αυτοκτονίας, έτσι και οι χριστιανοί δήλωναν πρόθυμοι στη δημόσια εκτέλεση. «Ήταν μια δόξα ανοιχτή σε όλους, ανεξάρτητα από την τάξη, την εκπαίδευση, τον πλούτο και το φύλο». 



Αλλά η εκτέλεση χριστιανών ήταν εξαιρετικά σπάνια, καθώς οι περισσότεροι Ρωμαίοι ηγεμόνες είχαν καταλάβει ότι δεν υπάρχει κανένα κέρδος κάνοντας ήρωες τους εξτρεμιστές της θρησκείας. 
Το 111 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Τραϊανός επέμεινε σε επιστολή προς τον φίλο του Πλίνιο τον Νεότερο,  κυβερνήτη της Βιθυνίας, ότι θα έπρεπε να τιμωρεί μόνο τους πιο ανυπότακτους από τους αντάρτες. Όποιος δηλώνει πρόθυμος να προσευχηθεί στους «θεούς μας» ας του δοθεί χάρη.
Οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν απειλή για τις προγονικές παραδόσεις των Ρωμαίων και για τις δομές της πολιτικής εξουσίας, επειδή αρνούνταν τη θρησκευτική λατρεία με τους τρόπους που ακολουθούσε η πλειονότητα των γειτόνων τους. 
Αλλά Ρωμαίοι, όπως ο Τραϊανός και ο Πλίνιος, δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον να διερευνήσουν για τα κίνητρά των χριστιανών. «Δεν πρέπει να κυνηγηθούν», επέμεινε ο Τραϊανός – ο οποίος είχε πιο σημαντικά πράγματα να κάνει από το να ανησυχεί για το μυαλό μερικών περίεργων τύπων. 
Από τη στιγμή που εκτελούσαν ένα μίνιμουμ των «κανονικών» τελετών, ήταν στο απυρόβλητο. 
Η παραδοσιακή ρωμαϊκή θρησκεία ήταν μια ευρύχωρη πλατφόρμα πεποιθήσεων και πρακτικών, που μπορούσε να φιλοξενήσει τη λατρεία πολλών διαφορετικών θεοτήτων -τις ρωμαϊκές εκδοχές των Ελλήνων Ολύμπιων θεών, δηλαδή ο Jupiter και ο Mars, εν ολίγοις, ο Δίας και ο Άρης, μαζί με τις πολυπολιτισμικές προσθήκες όπως ο Αιγύπτιος Όσιρις, τις χρηστικού χαρακτήρα οντότητες, όπως η Fortuna και τους θεοποιημένους αυτοκράτορες.
Η θρησκευτική ορθότητα ήταν από πολλές απόψεις πρακτική ή εθιμοτυπική και όχι ζήτημα πίστης.



Όπως γράφει η Nixey, η κυριαρχία του χριστιανισμού σήμανε το τέλος αυτής της ανεκτικής κοινωνίας, αφού όλοι αναγκάστηκαν να συμμορφωθούν με την πίστη και τις κοινωνικές, πολιτισμικές, φυλετικές, σεξουαλικές και οικογενειακές επιταγές της. 
Κάποιοι εξέχοντες υποστηρικτές του «παλαιού τρόπου» ζήτησαν από τις αρχές να επιδείξουν ανεκτικότητα στις θρησκευτικές διαφορές που προέκυψαν στην νεόκοπη χριστιανική πλέον, αυτοκρατορία. 
Η Nixey παραπέμπει στον Ρωμαίο πολιτικό, ρήτορα και διανοούμενο Κόιντο Αυρήλιο Σύμμαχο, ο οποίος παρακαλούσε το 382 μ.Χ τον αυτοκράτορα Γρατιανό να επιτρέψει την παραμονή του βωμού στη Γερουσία της Ρώμης. 
«Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του έθιμα, το δικό του θρησκευτικό τελετουργικό», υποστήριζε ο Σύμμαχος, θέτοντας το ερώτημα: «Τι σημασία έχει ποιά είναι η σοφία με την οποία κάθε άνθρωπος αναζητά την αλήθεια;» Αλλά αγνοήθηκε. Το θυσιαστήριο εξαφανίστηκε και το 408 μ.Χ., τέθηκε σε ισχύ ένας νέος νόμος, σύμφωνα με τον οποίον όλοι οι βωμοί και τα σύμβολα των παλιών θεών έπρεπε να καταστραφούν.



Η γλώσσα περί «δίωξης» και «μαρτυρίου» είναι υπόθεση μονόπλευρη. Ωστόσο, υπήρξαν μη Χριστιανοί οι οποίοι υπέστησαν διώξεις και μαρτύρησαν για την άρνησή τους να υιοθετήσουν τη νέα θρησκεία. Σε αντίθεση με τον Τραϊανό και άλλους πολυθεϊστές ηγέτες, οι Χριστιανοί δεν προσέφεραν στους αντιπάλους τους την ευκαιρία να ξεφύγουν από την τιμωρία με μια γρήγορη προσευχή στον «σωστό» Θεό. Αντ ‘αυτού, έκαναν επιδρομές στα σπίτια τους και έψαχναν ακόμη και στις σκέψεις τους αναζητώντας μυστικές αμαρτίες ενάντια στον έναν και πραγματικό Θεό. 
Στο βιβλίο αναφέρεται η ιστορία του Αιγύπτιου μοναχού Shenoute, ο οποίος οδήγησε μια ομάδα χριστιανών συμπατριωτών του να ρίξουν την πόρτα του σπιτιού ενός πολίτη για να ανακαλύψει τα απαγορευμένα αγάλματα των παλιών παγανιστών θεών. Η εισβολή ήταν, εξάλλου, δικαιολογημένη από τον Shenoute, καθώς όπως έλεγε: «Δεν υπάρχει έγκλημα για όσους έχουν τον Χριστό».
Στο όνομα της θρησκευτικής συμμόρφωσης επιτρέπονταν παντός είδους παραβιάσεις -σήμερα θα τις λέγαμε, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών. 
Κλασικό και γνωστό παράδειγμα της βίας των χριστιανών είναι η περίπτωση της φιλοσόφου και επιστήμονα Υπατίας, η οποία λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου, ενώ το σώμα της στη συνέχεια, διαμελίστηκε και κάηκε σε κομμάτια στην πυρά, το 415 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια. 
Το έγκλημα διέπραξε μια συμμορία χριστιανών, που κατηγόρησε την Υπατία, εκτός των άλλων, για μαγεία. Εννοείται ότι, η κλασική παιδεία, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία ξαφνικά θεωρούνταν ύποπτες. Το να είσαι ευσεβής σήμαινε -για τη νέα πίστη- όχι μόνο να συμμετέχεις στη δημόσια θρησκευτική πρακτική, αλλά και να βάζεις καρδιά, μυαλό, γνώσεις στο καλούπι της νέας «πραγματικότητας». Η Nixey υπογραμμίζει την αισθητική και πολιτισμική βία της μετάβασης από τον ρωμαϊκό παγανισμό στον χριστιανισμό. 
Αναφέρεται επίσης, στην μεγάλη αντίθεση μεταξύ της ελίτ του αρχαίου κόσμου και των προκλητικών προνομίων που απολάμβανε και των ασκητών της ύστερης αρχαιότητας, κατά την οποία οι πιο ευσεβείς μοναχοί και ερημίτες εγκατέλειπαν τα εγκόσμια. 
Όμως, αποσιωπά την πιθανότητα κάποιος από τους δούλους, τις πόρνες, τους εργάτες και τις συζύγους που τροφοδότησαν τις απολαύσεις των πλούσιων Ρωμαίων, να επιθυμούσε ένα καταφύγιο σε έναν κόσμο όπου η αυτοσυγκράτηση αποκτούσε νέα αξία. 
Από την άλλη ωστόσο, αναφέρεται στην ευρείας κλίμακας καταστροφή των αρχαιοτήτων από τους χριστιανούς, που θυμίζει τις καταστροφές στην αρχαία Παλμύρα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Η ριζοσπαστικοποιημένη χριστιανική τρομοκρατία έχει μακρά ιστορία. Όπως έγραφε ο Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος Τίτος Λουκρήτιος Κάρος, τον πρώτο αιώνα π.Χ., «Tantum religio potuit suadere malorum» (Η θρησκεία έχει πείσει τους ανθρώπους σε τόσο κακό).



Γιατί η ρωμαϊκή αυτοκρατορία έγινε χριστιανική; Τι οδήγησε στη βία και τον πόνο, ενώ ο πολυθεϊσμός είχε, όπως είχε αποδείξει η ιστορία, λειτουργήσει τόσο καλά επί τόσους πολλούς αιώνες; 
Ο Κωνσταντίνος, ένας φιλόδοξος στρατιωτικός και ένας αδίστακτος αυτοκράτορας που σκότωσε τη σύζυγό και τον μεγαλύτερο γιο του για να σπείρει τον τρόμο και να εδραιώσει την εξουσία του, δεν μπορεί να είχε κίνητρο τη θρησκευτική ευσέβεια
Για εκείνους οι οποίοι ήταν στην εξουσία, σε μια γεμάτη έριδες και δύσκαμπτη αυτοκρατορία, η επιβολή μιας νέας θρησκείας ίσως έμοιαζε με ευπρόσδεκτη ευκαιρία για να «μαρκάρουν» τόσους πολλούς και διαφορετικούς πληθυσμούς με τη δική τους εξουσία, να τους ενώσουν κάτω από έναν αυτοκράτορα και έναν Θεό.
Όπως καταλήγει το δημοσίευμα, αυτή η κατάβαση στον σκοτεινό κόσμο της θρησκευτικής καταπίεσης, ο απολογισμός της πολιτισμικής βίας, συνιστά μια καίρια υπενθύμιση, ότι η μισαλλοδοξία, η άγνοια και η εχθρότητα είναι μια πολύ παλιά ιστορία. 


 https://ellinika-nea.gr