Οι ρίζες του σιωνιστικού φονταμενταλισμού

Άρδην τ. 71

Μια οργάνωση της κοινωνίας που θα καταργούσε τις προϋποθέσεις του εμπορίου, και κατά συνέπεια τη δυνατότητα του εμπορίου, θα έκανε αδύνατη την ύπαρξη του Eβραίου. Η θρησκευτική του συνείδηση θα διαλυόταν σαν άψυχος καπνός μέσα στον πραγματικό ζωογόνο αέρα της κοινωνίας.

 

Από την άλλη μεριά, όταν ο Eβραίος αναγνωρίζει ως ανίσχυρη αυτή την πρακτική του ουσία κι εργάζεται για την εξάλειψή της, τότε βγαίνει έξω από το πλαίσιο της μέχρι τώρα εξέλιξής του προς την καθαρά ανθρώπινη χειραφέτηση, και στρέφεται ενάντια στην ακραία πρακτική έκφραση της ανθρώπινης αυτοαλλοτρίωσης…

 

 

Έτσι, ανακαλύπτουμε στον ιουδαϊσμό ένα καθολικό σύγχρονο αντικοινωνικό στοιχείο, που, διαμέσου της ιστορικής εξέλιξης, όπου οι Eβραίοι συνείργησαν με ζήλο προς αυτή την κακή κατεύθυνση, έφτασε ως το τωρινό του ύψος, σ’ ένα ύψος που πρέπει κατ’ ανάγκην να διαλυθεί.

 

Καρλ Μαρξ, Το ΕβραΪκό Ζήτημα

 

 

Όταν ο Μαρξ στα 1843 έγραφε Το Εβραϊκό Ζήτημα, και πρότεινε ως λύση του την κατάργηση της ίδιας της κοινωνίας που δημιουργεί τον «Eβραίο», δηλαδή την κατάργηση της εμπορευματικής κοινωνίας, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι, 165 χρόνια μετά, το ίδιο ζήτημα θα συνέχιζε να βρίσκεται στην καρδιά των προβλημάτων του σύγχρονου κόσμου: 

 

Πράγματι, από την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία μέχρι τον επεκτατισμό στην Παλαιστίνη και τις απειλές για πυρηνικό ολοκαύτωμα στο Ιράν, το «εβραϊκό ζήτημα» παραμένει εξ ίσου, αν όχι και περισσότερο, παρόν, τόσο με την έννοια που του έδινε ο Μαρξ, ως έκφραση του Κεφαλαίου και της εμπορευματικής κοινωνίας, όσο και με τη γεωπολιτική και ιδεολογική του σημασία, ως το ζητημα που έχει προξενήσει έναν χωρίς προηγούμενο πόλεμο των πολιτισμών, ιδιαίτερα μεταξύ του Ισλάμ και των «θρησκειών της Βίβλου», δηλαδή του Ιουδαϊσμού και του δυτικού Xριστιανισμού.

 

 

Και αν στην εποχή του ο Μαρξ μπορούσε να καλεί τους πρώην ομοθρήσκους του –μια και η οικογένειά του είχε «απελευθερωθεί» από τον εβραϊσμό της με τον προσηλυτισμό της στον προτεσταντισμό– να «σκοτώσουν» τον Εβραίο μέσα τους, ώστε να απελευθερωθούν από τα δεσμά της ιδεολογίας του, σήμερα κανείς δεν θα τολμούσε να προβεί σε ένα ανάλογο διάβημα. 

 

Διότι, με αφορμή το γεγονός ότι ο Χίτλερ, αντί να εξοντώσει την εμπορευματική κοινωνία, επιχείρησε, αντίθετα, να σκοτώσει κυριολεκτικά τους ίδιους τους Εβραίους, έχει επιβληθεί μια χωρίς προηγούμενο ιδεολογική τρομοκρατία, που ουσιαστικά απαγορεύει την οποιαδήποτε συζήτηση του σύγχρονου «εβραϊκού ζητήματος» χωρίς να εκτοξευθεί αυτόματα η κατηγορία του «αντισημιτισμού» και του ρατσισμού, που συχνά συνοδεύεται και από μέτρα ακαδημαϊκού αποκλεισμού ή και ποινικού κολασμού των τολμητιών. 

 

Έτσι, ακόμα και εκείνοι οι θαρραλέοι Εβραίοι που τολμούν στη Δύση να διαμαρτύρονται αντιμετωπίζουν πληθώρα διώξεων. Ο Νόρμαν Φίνκελστάϊν, ο συγγραφέας της Βιομηχανίας του ολοκαυτώματος, διώκεται απηνώς από όλα τα αμερικανικά πανεπιστήμια, παρότι κατάγεται από διασωθέντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης ο «θεσσαλονικιός» Γαλλοεβραίος Εντγκάρ Μορέν οδηγήθηκε πρόσφατα σε γαλλικό δικαστήριο με την κατηγορία του «αντισημιτισμού», ενώ ο Νόαμ Τσόμσκυ παραμένει σχεδόν ο μόνος που διατηρεί το δικαίωμα να μιλάει ανοικτά στις ΗΠΑ, με τίμημα βέβαια έναν καθημερινό οχετό συκοφαντίας.

Παραδόξως, από πρώτη άποψη, μέχρι πρόσφατα, σχεδόν μόνο στο Ισραήλ ήταν δυνατό να καταγγέλλεται ανοικτά ο σιωνισμός και η ρατσιστική υφή του. 

 

Από το Ισραήλ ήταν δυνατόν να ακούγονται οι θαρραλέες φωνές του Ισραήλ Σαχάκ, του Ισραήλ Σαμίρ, των «νέων ιστορικών» και του Ίλαν Πάπε, του Μάικλ Βαρσάφσκι, κ.ά., για να μη μιλήσουμε για το ανυπέρβλητο θάρρος του Μορντεχάϊ Βανούνου, που κλείστηκε για 18 χρόνια (από τα οποία 12 στην απομόνωση!) στη φυλακή, επειδή «αποκάλυψε» στον Τύπο ένα κοινό μυστικό, την κατοχή πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ. 

 

Ο Ισραήλ Σαχάκ, που μεγάλωσε μέσα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο Ισραήλ Σαμίρ, που πολέμησε εναντίον των Αράβων στα κομάντο του ισραηλινού στρατού, δεν ήταν δυνατόν να φιμωθούν διά μιάς και ολοκληρωτικά ως αντισημίτες!

 

 

Ωστόσο, είναι γνωστό πως μια κοινωνία που καταπιέζει και εκμεταλλεύεται συστηματικά ξένους λαούς και πληθυσμούς δεν μπορεί να παραμείνει η ίδια δημοκρατική. Σταδιακώς, η ισραηλινή κοινωνία άρχισε να μεταβάλλεται σε μια κλειστή και αντιδημοκρατική κοινωνία, οι παλιές σοσιαλιστικές παραδόσεις παραχώρησαν τη θέση τους στους Εβραίους φονταμενταλιστές και η ανοικτά ρατσιστική ισραηλινή Δεξιά κυριάρχησε στο εσωτερικό της ισραηλινής κοινωνίας.

 

 Πραγματοποιήθηκε δηλαδή και στο Ισραήλ η ίδια μετάβαση που παρατηρήθηκε και στο σύνολο της Δύσης. Οι Εβραίοι, ενώ ήταν παραδοσιακά τοποθετημένοι στα «αριστερά» του πολιτικού και κοινωνικού φάσματος, προσπαθώντας να υπερασπιστούν με όλα τα μέσα την κατάκτηση και τον εξανδραποδισμό ενός ξένου λαού, μεταβλήθηκαν σταδιακά στους κυριότερους συμμάχους των Αμερικανών νεοσυντηρητικών και της χριστιανικής φονταμενταλιστικής Δεξιάς των ΗΠΑ.

 

Έτσι, ολοκληρώθηκε, ως να ήθελε να επιβεβαιώσει τη μαρξική απόφανση, η στροφή των Εβραίων –στην πλειοψηφία τους– από διωκόμενους σε διώκτες, από θύματα σε θύτες, από συμμάχους της «Αριστεράς» στους κατ’ εξοχήν υπερασπιστές της Νέας Τάξης, είτε εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται αριστεροί είτε δεξιοί. 

 

Αυτή η στροφή επισφραγίζει την επικράτηση της σιωνιστικής ιδεολογίας στο εσωτερικό του εβραϊσμού και αποκόπτει την εβραϊκή παράδοση από τις μεγάλες ουμανιστικές και επαναστατικές παραδόσεις της του 19ου και του 20ού αιώνα. 

 

Διότι, αν στον 19ο αιώνα η εβραϊκότητα είχε ταυτιστεί με τον Ρότσιλντ, υπήρχαν παράλληλα και ο Μάρξ ή ο Χάϊνε για να εκπροσωπούν μια άλλη εκδοχή της εβραϊκότητας, ενώ στον 20ό αιώνα, δίπλα στον Μπεν Γκουριόν ή τον Μπέγκιν, την εβραϊκή ταυτότητα θα διεκδικούν ο Φρόϋντ και ο Τρότσκυ, ο Λούκατς και ο Αϊνστάϊν.

 

Σήμερα στο εσωτερικό του δυτικού κόσμου επικρατεί μια εκκωφαντική σιωπή σε ό,τι αφορά αυτή τη μετάλλαξη, –μια σιωπή την οποία απλώς διαπερνούν οι λίγες θαρραλέες φωνές των Εβραίων που διεκδικούν τη δημοκρατική παράδοση του εβραϊσμού τον 19ο και τον 20ό αιώνα.

Αυτή η μετάλλαξη είναι προφανώς ιδιαίτερα οδυνηρή για τους ίδιους τους δημοκρατικούς Εβραίους που εξακολουθούν να αντιστέκονται σε αυτήν. Παράλληλα, είναι απολύτως κατανοητή απ’ όλους τους προερχόμενους από την Αριστερά που βιώσαν εξ ίσου τη μεταβολή ενός μεγάλου μέρους της Αριστεράς από δύναμη αντίστασης στην εγγενή παγκοσμιοποιητική δυναμική του κεφαλαίου, στον κατ’ εξοχήν υπερασπιστή της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης. 

 

Όταν μάλιστα πολύ συχνά πρωτοπόροι σε αυτή τη διαδικασία υπήρξαν οι αριστεροί Εβραίοι, κάτι που, για ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες ή τις ΗΠΑ, ήταν κάποτε σχεδόν ταυτόσημο στους κύκλους της διανόησης. (Γι’ αυτό εξ’ άλλου ο Χίτλερ, από την πλευρά του, ταύτιζε την Αριστερά με τους Εβραίους.)

 

Η γενική ερμηνεία αυτής της διττής και παράλληλης μετάλλαξης έχει συχνά επιχειρηθεί από τις στήλες αυτού του περιοδικού και έχει επισημανθεί η διαδικασία ένταξης των διανοούμενων ελίτ, στις οποίες κατ’ εξοχήν κυριαρχεί η Αριστερά και οι Εβραίοι, στους σύγχρονους μηχανισμούς του κεφαλαίου, και η μεταβολή τους σε αποφασιστικό παράγοντα της ισορροπίας του συστήματος της Νέας τάξης: 

 

Διότι η μετάβαση προς τις κοινωνίες της πληροφορίας, των υπηρεσιών και της ψυχαγωγίας, αναβαθμίζει τον ρόλο των διανοουμένων ως τάξης σε τομείς όπως η εκπαίδευση –που γενικεύεται– τα ΜΜΕ, οι βιομηχανίες της διασκέδασης κ.λπ. 

 

Με άλλα λόγια, η λεγόμενη «προδοσία» των διανοουμένων, αδιαμφισβήτητη τις τελευταίες δεκαετίες, βρίσκεται πίσω και από αυτή την ανατροπή. Και, όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, η Αριστερά και ο εβραϊσμός, με τη διεθνιστική και υπερεθνική τους αντίληψη, ήταν καλύτερα προετοιμασμένες από την παραδοσιακά εθνοκεντρική Δεξιά για τη νέα φάση της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου. 

 

Ακριβώς γι’ αυτό οι καλύτεροι υπηρέτες των δεξιών –συνήθως– αφεντικών της εποχής της παγκοσμιοποίησης είναι οι αριστεροί διανοούμενοι, τους οποίους η διεθνιστική παράδοση είχε προετοιμάσει για έναν τέτοιο ρόλο1!

 

Ωστόσο, στο παρόν τεύχος του Άρδην δεν μένουμε απλώς σε αυτές τις διαπιστώσεις, αλλά επιχειρούμε να προωθήσουμε ένα βήμα πιο πέρα τον προβληματισμό και την έρευνα, την ανίχνευση των θρησκευτικών βάσεων του σιωνιστικού φονταμενταλισμού: πώς δηλαδή ο σιωνισμός χρησιμοποιεί τη θρησκεία και την ιστορία, διαστρέφοντάς τες, ως βάση του σύγχρονου και δήθεν κοσμικού-δημοκρατικού κράτους του Ισραήλ.

 

Το επιχείρημα που κατά κόρον χρησιμοποιούν οι φιλοσιωνιστές και εκσυγχρονιστές διανοούμενοι στην Ελλάδα, περί «ορθόδοξου φονταμενταλισμού», βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του στο Ισραήλ, όπου η θρησκεία αποτελεί τη μόνη και αποκλειστική βάση για την οικοδόμηση του κράτους και την ιστορική αφήγηση. 

 

Τα κείμενα των Εβραίων –και δη Ισραηλινών– διανοουμένων τα οποία παραθέτουμε καταδεικνύουν τη μυθική και μυθοποιητική χρήση της θρησκείας και της ιστορίας –που στην εβραϊκή παράδοση ταυτίζονται– για την οικοδόμηση της σύγχρονης ισραηλινής ταυτότητας, καθώς και τον ολοκληρωτικό-φονταμενταλιστικό χαρακτήρα του ισραηλινού κράτους.

 

Ο καθηγητής της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Ιεροσολύμων Σλόμο Ζάντ, σε σύνοψη του υπό κυκλοφορία βιβλίου του, Πώς επινοήθηκε ο εβραϊκός λαός–ως λαός με δήθεν αδιάσπαστη συνέχεια–, καταδεικνύει πως στην πραγματικότητα οι νότιοι σεφαρδίτες προέρχονται κατά πλειοψηφία από τους Βερβέρους της Β. Αφρικής και οι βόρειοι Ασκενάζι από τους Χαζάρους της Ν. Ρωσίας. 

 

Ο Ισραήλ Σαχάκ, που μεγάλωσε σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο των Ιεροσολύμων και πρόεδρος της «Λίγκας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ισρα­ήλ», στο βιβλίο του Εβραϊκή Ιστορία Εβραϊκή Θρησκεία, όχι μόνον υποβάλει σε μια ανελέητη και αποκαλυπτική κριτική τις θρησκευτικές ρίζες του σιωνιστικού επεκτατισμού, με μια αναδρομή σε όλη την ιστορία των Εβραίων, αλλά και αποδεικνύει τον φονταμενταλιστικό, αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του σημερινού κράτους του Ισραήλ. 

 

Ο ιστορικός Ντάνιελ Μπρέχερ, που δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Χάιφα και των Ιεροσολύμων, στο βιβλίο του, Ξένος στη Σιών, παρουσιάζει τον εξανδραποδισμό των Παλαιστίνιων από τους Εβραίους εποίκους.

 

Τέλος, το αφιέρωμα περιλαμβάνει ένα κείμενο του, Εντουαρντ Σαΐντ για τον Ισραήλ Σαχάκ και τη δράση του και το κεφάλαιο «Η εξάντληση της προφητείας» από το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, Η θεμελιώδης παρέκκλιση.

 

 https://ardin-rixi.gr7

 

Theologos Vasileiadis

 

ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ : Διεθνής Σιωνισμός: Η ανθρωποκτόνα μυστική παγκόσμια οργάνωση

  Προδημοσίευση από το υπό έκδοση βιβλίο του Ηλία Δ. Καλλιώρα

Με προσωρινό τίτλο: «Διεθνείς Σιωνιστές: Οι τυφλοπόντικες της Νέας Εποχής»

Διεθνής Σιωνισμός: Η ανθρωποκτόνα μυστική παγκόσμια οργάνωση

Ο Σιωνισμός εξωτερικά, επιφανειακά, φαινομενικά και για τα μάτια του αγνού και άδολου κόσμου είναι ένα εθνο-πατριωτικό κίνημα του Εβραϊκού λαού. Ένα ευρύτατο κίνημα που υποστηρίζει την ίδρυση μιας Εβραϊκής πατρίδας στο έδαφος που ορίστηκε βιβλικώς ως η ιστορική χώρα του Ισραήλ. Κατά τους ίδιους, η χώρα αυτή αντιστοιχούσε ή θα έπρεπε να ευρίσκεται γεωγραφικώς περί της Γης της Χαναάν, των Αγίων Τόπων και της ευρύτερης περιοχής της Παλαιστίνης.

Ο σύγχρονος Σιωνισμός εμφανίστηκε ή παρουσιάστηκε δημοσίως κατά τα τέλη του 19ου αιώνα: Ως ένα εθνικό κίνημα διαφώτισης, αναβίωσης και αντίδρασης στα νεώτερα κύματα του αντισημιτισμού όσο, επίσης, και ως μια συγκροτημένη μιμητική απάντηση σε άλλα παγκόσμια και εθνικιστικά κινήματα της τότε εποχής. Και ενώ επί της ουσίας οι σιωνιστές είχαν και έχουν ακόμη άλλα σχέδια και πραγματικούς στόχους, εντούτοις, οι ηγέτες του εν λόγω κινήματος συνέδεσαν τον στόχο τους, σκοπίμως, παραπλανητικά, δήθεν, και καλά ή τάχατες με τη μελλοντική ίδρυση του κράτους Ισραήλ.

 

 

Ειδικότερα, μέχρι το έτος 1948, οι φανεροί, ανακοινώσιμοι και πρωταρχικοί στόχοι του κινήματος του Σιωνισμού ήταν: Πρώτον, η αποκατάσταση της Εβραϊκής κυριαρχίας στο ομόσπονδο κράτος του Ισραήλ. Δεύτερον, η συγκέντρωση των ανά την υφήλιο εξορισμένων Εβραίων σε μια νέα κρατική οντότητα. Και, τέλος, τρίτον, η απελευθέρωση των Εβραίων από τις αντισημιτικές διακρίσεις όσο, επίσης, και από τις διώξεις που οι ίδιοι έζησαν κατά τα χρόνια της διασποράς τους.

 

 

Από δε τις 6 Δεκεμβρίου του 2017, οι απανταχού της γης Σιωνιστές γιορτάζουν. Και μάλιστα με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Εορτάζουν την δεσμευτική, δημόσια και διπλή δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ: Τόσο περί της ανακήρυξης της Ιερουσαλήμ ως της Πρωτεύουσας του Ισραήλ, όσο, ομοίως, και περί της μεταφοράς της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην ίδια Ιερή Πόλη. Πλέον, το έτος 2017, είναι ένα έτος σταθμός για όλους τους ανά την υφήλιο Σιωνιστές: Το βιβλικό και χαμένο Σοφάρ (κέρατο κριαριού), που θα ανακοινώσει την επικείμενη έλευση του Εβραϊκού Μεσσία ή, δηλαδή, του αντίχριστου, ήδη «σάλπισε» στις καρδιές των απανταχού σιωνιστών.

 

 

Πάμε τώρα στην ουσία του θέματος. Ερώτημα: Τί είναι πράγματι ο διεθνής Σιωνισμός; Απάντηση: Ο Σιωνισμός είναι ή αποτελεί μια εξόχως πολυσχιδή, παγανιστική, διεθνική, πολυδιάστατη, σκοτεινή, ανθρωποκτόνα μυστική οργάνωση και παγκόσμιο θρησκευτικό και πολιτικό κίνημα. Ένα διεθνικό κίνημα που έχει ως τελικό του στόχο την ίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και θρησκευτικό επίκεντρο το ναό του Σολομώντα. Με παγκόσμιο ηγέτη τον Εβραίο μεσσία. Τον λεγόμενο αντίχριστο. Αυτή είναι η μόνη, η σωστή, η αλάθητη και η με αδιάσειστες και αμέτρητες αποδείξεις έγκριτη απάντηση.

 

 

Και όλα αυτά ισχύουν ή είναι ακριβώς έτσι, διότι: Μας τα έχουν πει επανειλημμένα, μας τα έχουν γράψει αμέτρητες φορές, μας τα έχουν δηλώσει, εκθέσει, επισημοποιήσει και διατυμπανίσει οι ίδιοι οι ανά τον κόσμο σιωνιστές. Ναι: Οι ίδιοι μας τα έχουν υπογραμμίσει αναρίθμητες ή μυριάδες φορές. Όποιος ψάξει το εν λόγο θέμα σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος, θα βαρεθεί να καταγράφει ρητά, εκθέσεις, αναφορές, βιβλία, έρευνες, δηλώσεις και κείμενα που όλα λένε ή τονίζουν το ίδιο πράγμα: Οι διεθνείς σιωνιστές ονειρεύονται την ίδρυση της παγκόσμιας Εβραϊκής κυβέρνησης.

 

 

Εμβόλιμα εδώ ας μου επιτραπεί να κάνω ένα δικό μου σχόλιο-παρατήρηση. Λοιπόν. Πάντα μου προκαλούσε αίσθηση και συνεχίζει να μου προκαλεί πολύ μεγάλη έκπληξη το επόμενο ερώτημα που συνεχίζω να έχω μέσα μου: Μα, είναι δυνατό, αναρωτιέμαι, να υπάρχουν άνθρωποι, ομάδες ανθρώπων ή εισέτι και έθνη που να μη έχουν καταλάβει ότι ο Μεσσίας των Ιερών Γραφών ήδη ήρθε;

 

 

Μα άραγε: Τίποτε δεν έμαθαν ή πήραν έστω κάποια μυρωδιά ορισμένοι μετά από δύο χιλιάδες ολόκληρα χρόνια!; Τι κάνουν, που χάνονται, πως προοδεύουν ή που ψάχνουν οι ίδιοι και οι πρόγονοί τους εδώ και δύο γεμάτες χιλιετίες; Ακόμη δεν κατάλαβαν οι ίδιοι το τόσο! προφανές ή ότι: ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο ένας, ο μόνος αληθινός Θεός, Δημιουργός και Σωτήρας; Με τόσα πολλά διεθνή ΜΜΕ που η φωνή τους φτάνει σε ολόκληρο τον πλανήτη; Μετά από τόσα αδιάσειστα στοιχεία, σχετικές έρευνες και αμέτρητες αποδείξεις; Άραγε: Τόσο τυφλά ή πλήρως ανεπίδεκτα μαθήσεως είναι αυτά τα έθνη ή τα άτομα; Τόσο δήθεν πολύ εύστροφα και ευφυή είναι; Τόσο μεγάλοι και τάχα δαιμόνιοι φωστήρες είναι; Μα τόσο! πολύ;

 

 

Συνεχίζω. Η πραγματική θρησκεία των διεθνών Σιωνιστών δεν είναι ο Ιουδαϊσμός της Αγίας Γραφής, έτσι όπως και άκρως λαθεμένα νομίζουν, θεωρούν ή πιστεύουν οι περισσότεροι από εμάς. Όχι. Αυτό είναι πάρα πολύ μεγάλο λάθος. Θρησκεία τους έχουν ή είναι η παγανιστική, εωσφορική και Ιουδαϊκή Καμπάλα. Είναι ο εβραϊκός αποκρυφισμός-σατανισμός. Οι Σιωνιστές είναι ακραίοι ταλμουδιστές και φανατικοί ειδωλολάτρες. Με θυσίες κάθε λογής προς τον εωσφόρο, κλπ. Επίσης, τα ιερά βιβλία του Σιωνισμού είναι το Σέφερ Γιετσιράχ και το Ζοχάρ. Δύο διαβόητα παγανιστικά και αποκρυφιστικά βιβλία και τόμοι.

 

 

Βεβαίως, έξυπνα, δολίως, σκοπίμως και για να μπορέσουν να παραπλανήσουν εύκολα τον κόσμο, οι ίδιοι έχουν τεχνηέντως σμίξει ή χρησιμοποιήσει αρκετές παραποιημένες φράσεις, πρόσωπα και σχετικά χωρία από την Παλαιά Διαθήκη. Και τούτο, για να δύνανται να καταδείξουν οι ίδιοι τον απαιτούμενο εξωτερικό και εικονικό σεβασμό όσο, παρομοίως, και τη δήθεν θεία προσκόλλησή τους στη μονοθεϊστική θρησκεία του Ιουδαϊσμού. Και όλα αυτά: Για τα μάτια των αγνών, αδαών, καλοπροαίρετων και απονήρευτων ανθρώπων…  [Κλπ.]

===

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

 

Πρόλογος, 3

 

Ιλλουμινάτι ή «Πεφωτισμένοι», 7

Μάγερ Άμσκελ Ρόθστσιλντ, Αδάμ Βάϊσχάουπ και Αλβέρτος Πάϊκ, 21

Από την επίσημη σελίδα των Ιλλουμινάτι, 26

Η πραγματική ιεραρχία των ηγετών του Δυτικού Κόσμου, 32

ΟΗΕ: Οργανισμός Ηνωμένων Εωσφοριστών, 35

Το Μανιφέστο του Τζέιμς Ρόθστσιλντ του 3^ου, 40

ΜΑΤΣ: Μασονία ή Ελευθεροτεκτονισμός ή τεκτονισμός, 45

Διεθνής Σιωνισμός: Η ανθρωποκτόνα μυστική παγκόσμια οργάνωση, 49

Οι σιωνιστές Εβραίοι και τα επίχρυσα υποζύγιά τους ανά τους αιώνες, 54

Το νεοταξικό σχέδιο Coundenhove-Kalergi, 64

Η διαβόητη νεοταξική Σχολή της Φρανκφούρτης, 66

Παγκόσμια Τράπεζα των Ρόθστσιλντ: Οι κοινωνίες δεν πλουτίζουν με προσευχή, 69  

Σιωνιστικός παπισμός και Ρωμαιοκαθολική «εκκλησία», 75

Τζορτζ Σόρος: Ο πλέον διαβόητος ανά την υφήλιο σιωνιστής ιλλουμινάτος, 80

Σιωνιστές: Αφαιρέστε από το Σύνταγμα της Ελλάδος τον Ιησού Χριστό!, 82

Εβραϊκό Κογκρέσο και το Πα­γκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Μετανάστευση, 84

Μπιλ Γκέιτς: Ο πρωτοστάτης σιωνιστής και ο μέγας «φιλάνθρωπος», 89

Νέα Εποχή, μουσουλμάνοι πρόσφυγες και η στοχευμένη αλλοίωση της Ελλάδας, 95

Ένας είναι ο θανάσιμος, αόρατος και υπεραιώνιος εχθρός μας: Οι Διεθνείς Σιωνιστές! 100

Νεοεποχίτικες σκοτεινές δυνάμεις και ο κατασκευασμένος κορωνοϊός, 102

Το σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων: Η στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας, 107

Η νεοταξικώς προσχεδιασμένη σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας, 110

Δεύτερο κύμα κορωνοϊού το Φθινόπωρο 2020: Διωγμοί και νέες κατακόμβες, 119

Συνεκμετάλλευση-Σιωνιστές: Παραδώστε εθνική κυριαρχία!, 124

 

Κοσμική και πνευματική προσέγγιση του επερχόμενου επίγειου αρμαγεδδώνα, 128

Ορθόδοξοι Άγιοι και Εβραίοι Ραββίνοι για τα Σημεία των Καιρών, 134

Προδρομικά έσχατα: Τα ασύλληπτα και φρικτά επερχόμενα, 142

Η Ελλάδα και ο κόσμος μέσα στον πυρηνικό αρμαγεδδώνα, 146

Ελλάδα, Τουρκία, κορωνοϊός και τα σιωνο-εξαγορασμένα ΜΜΕ-ξαπάτησης, 161

Ψηφιακά πιστοποιητικά και η «Νέα Επανεκκίνηση» («The Great Reset»), 166

Αντί επιλόγου, 172

Σημαντική παρατήρηση-υστερόγραφο, 176

Ενδεικτική Βιβλιογραφία, 177

ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ

Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος,

Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας

 

 

 

 

 

https://www.triklopodia.gr 

 

Theologos Vasileiadis

 

 

Ο Σιωνισμός και ο ρόλος του στην παγκόσμια ιστορία!

Το άρθρο που ακολουθεί επιχειρεί να δώσει μια αναλυτική και ψύχραιμη εικόνα για το αμφιλεγόμενο θέμα του Σιωνισμού και τον ρόλο που αυτός διαδραμάτισε στην παγκόσμια ιστορία μέχρι σήμερα βασισμένο σε ιστορικά ντοκουμέντα και βιβλία.

Τι είναι ο Σιωνισμός

Ο Σιωνισμός –ή εβραϊκός εθνικισμός– είναι ένα σύγχρονο πολιτικό κίνημα. Ο βασικός πυρήνας της ιδεολογίας του είναι ότι όλοι οι Εβραίοι αποτελούν ένα έθνος, και όχι απλά μια θρησκεία ή εθνική κοινότητα και επιπλέον ότι η μόνη λύση στον αντί-σημιτισμό είναι η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων Εβραίων στην Παλαιστίνη και η δημιουργία κράτους σ’ αυτή.

 

Η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση δημιουργήθηκε από τον Θεόδωρο Χερτζλ στα 1897 διακηρύσσοντας ότι ο βασικός σκοπός του Σιωνισμού ήταν η εγκαθίδρυση “ενός έθνους που θα αποτελέσει το σπίτι των Εβραίων και θα διασφαλίζεται υπό καθεστώς Δικαίου”.

 

Ο Σιωνισμός εκμεταλλεύτηκε τη συσχέτιση της εβραϊκής θρησκείας με την πόλη της Ιερουσαλήμ και τη γη του Ισραήλ (Ερέτζ Ισραήλ). Όμως οι πολιτικές του σιωνισμού ήταν επηρεασμένες και από εθνικιστικές ιδεολογίες και αντίστοιχες αποικιοκρατικές, εμποτισμένες με το ευρωπαϊκό αίτημα για επέκταση και εγκατάστασή του και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Ο Σιωνισμός βρήκε απήχηση μεταξύ των Εβραίων και υποστηρίχθηκε από πολλούς Δυτικούς ως συνέπεια των δολοφονικών διώξεων κατά των Εβραίων (γνωστά ως πογκρόμ) στη Ρωσική Αυτοκρατορία, στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ού. 

 

Επιπλέον η γενοκτονία των Ναζί (ολοκαύτωμα) έναντι των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου, που είχε σαν αποτέλεσμα την εξόντωση πάνω από έξι εκατομμυρίων ανθρώπων, συνηγόρησε στην εδραίωση της διεθνούς υποστήριξης για τη δημιουργία ενός Εβραϊκού Κράτους.

 

Αν και πολλοί Εβραίοι έγιναν σιωνιστές από τις αρχές του 20ού αι., μέχρι την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και τη διαμόρφωση της “τελικής λύσης” –που σκόπευε να εξαλείψει τον εβραϊσμό– η πλειοψηφία των Εβραίων δεν είχαν γίνει ακόμη σιωνιστές. 

 

Οι περισσότεροι ορθόδοξοι Εβραίοι ήταν μάλιστα αντί-σιωνιστές. 

 

Πίστευαν πως μόνο ο θεός θα συνένωνε πάλι τους Εβραίους στη γη της επαγγελίας και θεωρούσαν πως ο Σιωνισμός ήταν μια παραβίαση της θέλησης του Θεού. Κάποιοι Εβραίοι της διασποράς, περιλαμβανομένων και αυτών στις Η.Π.Α., αντιτίθενται στον Σιωνισμό θεωρώντας πως κινδύνευαν τα δικαιώματά τους στις χώρες που ζούσαν, εφόσον οι Εβραίοι θα αναγνωρίζονταν ως ξεχωριστή κρατική οντότητα.

Όμως οι τερατωδίες του ολοκαυτώματος μείωσαν κατά πολύ την αντίδραση των Εβραίων και την αντιπάθεια στον σιωνισμό, ενώ μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο υποστήριξαν το σιωνιστικό κίνημα και το αίτημά του για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.

Παρότι οι ορθόδοξοι Εβραίοι συνέχιζαν να αντιτίθενται στη δημιουργία του εβραϊκού κράτους για πολλές δεκαετίες ακόμα, ωστόσο υποστήριζαν τη μαζική εγκατάσταση Εβραίων στην Παλαιστίνη ως ένα μέσο για την προστασία και την ενίσχυση της κοινότητας. Μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, οι περισσότεροι από αυτούς που προηγουμένως αντιδρούσαν στον σιωνισμό αποδέχτηκαν τελικά την άποψη ότι η ολοκληρωτική νίκη του Ισραήλ ήταν σημάδι της θεϊκής υποστήριξης. 

Οι περιοχές που κατελήφθησαν το 1967, ειδικά η Δυτική Όχθη, είχαν ιδιαίτερη σημασία για τους θρησκευόμενους εβραίους γιατί αποτελούσαν τον πυρήνα της Βιβλικής γης του Ισραήλ (Ιουδαία και Σαμάρεια). Κατά συνέπεια, η νίκη του Ισραήλ το 1967 ενίσχυσε μια πλέον θρησκευτική εκδοχή του Σιωνισμού. 

 

Μερικά από τα υπαρκτά πολιτικά κόμματα που αντιπροσώπευαν τους Ορθοδόξους Εβραίους αποδέχτηκαν τον θρησκευτικό εθνικισμό, ενώ ιδρύθηκαν καινούργια κόμματα και κινήματα για να προωθήσουν τον μόνιμο έλεγχο και την επέκταση των εβραϊκών εγκαταστάσεων στη Δυτική όχθη και στη Γάζα. 

Στην Διακήρυξη του Balfour μάλιστα θα δείτε ότι ο πρωθυπουργός της υπόδουλης στους τοκογλύφους Μεγάλης Βρετανίας απαντάει στον Λόρδο Rothschild θετικά για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, παρόλο που το απαγορεύει η εβραϊκή θρησκεία.

Στην τελευταία φράση του ο Πρωθυπουργός-υπηρέτρια των Rothschild γράφει:

...θα σας ήμουν ευγνώμων αν γνωστοποιούσατε την παρούσα διακήρυξη στην σιωνιστική ομοσπονδία ...

Η αδιαφορία των Σιωνιστών στις εκκλήσεις για την διάσωση των Εβραίων στο Ολοκαύτωμα!

Το ακόλουθο μήνυμα, που αναφέρεται στους βομβαρδισμούς των στρατοπέδων συγκέντρωσης και σιδηροδρόμων, ήταν ένα από τα εκθέματα στην δικαστική υπόθεση λίβελου του Kasztner, που εκδικάστηκε στο Ισραήλ στην δεκαετία του 50. Είχε σταλεί από τον Ραββίνο Michael B. Weissmandel, οργανωτή των δραστηριοτήτων διάσωσης που λειτουργούσαν μέσα στο προδοτικό κράτος των Ναζί, την Σλοβακία.

Παρέχει σκανδαλιστικές και συνταρακτικές αποδείξεις για το πώς η Σιωνιστική ηγεσία αδιαφορούσε για τα αυξανόμενα τεκμήρια μαζικών δολοφονιών και εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονταν εναντίον των Εβραίων της Ευρώπης.

Ακολουθεί το πρωτότυπο γράμμα του Ραββίνου Weissmandl:

15η Μαΐου, 1944 – Μέσα από μια σπηλιά κοντά στην πόλη Λούμπλιν, Πολωνία. 

Ειρήνη και Χαιρετισμούς. 

Σας στέλνουμε αυτό το ειδικό μήνυμα για να σας πληροφορήσουμε πως χθες, οι Γερμανοί άρχισαν την απέλαση των Εβραίων από την Ουγγαρία. Είναι η αρχή της απέλασης όλων των Ούγγρων Εβραίων. 

Κάθε μέρα, αρπάζονται δώδεκα χιλιάδες ψυχές. Τέσσερις απελάσεις, που η κάθε μία απαρτίζεται από σαράντα-πέντε τέτοια φορτία τραίνου, καθημερινά δρομολογούνται από την Ουγγαρία. Εντός είκοσι-έξι ημερών, ολόκληρη η περιοχή εκείνη θα έχει απελαθεί.

 

 

Οι απελαθέντες καταλήγουν στο Άουσβιτς, για να θανατωθούν με αέριο κυανίου. Ένας μεγάλος αριθμός φθάνουν στον προορισμό νεκροί. Οι Γερμανοί επιτρέπουν σε μερικούς από τους πιο γερούς να ζήσουν, και τους σφραγίζουν, καίγοντας έναν αριθμό πάνω στο χέρι τους και καίγοντας το αστέρι του Δαυίδ πάνω στο στήθος τους. 

 

Οι περισσότεροι από αυτούς τους προνομιούχους πεθαίνουν μέσα σε ένα μήνα. Άλλοι παίρνουν την θέση τους. Όσοι πηγαίνουν απ’ ευθείας από το τραίνο στους θαλάμους αερίου, δεν σφραγίζονται. Αφανίζονται τελείως, μέσα στους φούρνους, και δεν αφήνουν κανένα ίχνος πίσω τους. Αυτοί αποτελούν το 95% της κάθε μεταφοράς.

 

 

Τα νεκρά κορμιά αποτεφρώνονται σε ειδικά κατασκευασμένους φούρνους. Κάθε φούρνος αποτεφρώνει 12 σώματα ανά ώρα. Τον Φεβρουάριο, έκαιγαν 36 τέτοιοι φούρνοι. 

Μάθαμε πως κατασκευάστηκαν περισσότεροι. 

 

Από πληροφορίες που έφτασαν σε μας από κάποιους αυτόπτες μάρτυρες, μάθαμε πως τον Φεβρουάριο υπήρχαν τέσσερα κτίρια «απορριμμάτων». Μαθαίνουμε πως έχουν χτιστεί και άλλα έκτοτε. 

Αρχικά, οι Γερμανοί σκότωναν και έκαιγαν τους Εβραίους στο Δάσος του Birkenwald, κοντά στο Άουσβιτς. Τώρα οι σκοτωμοί και το κάψιμο γίνονται μέσα στα κτίρια που είναι σημειωμένα πάνω στον συνημμένο χάρτη.

 

 

Τον Δεκέμβριο, οι Γερμανοί κατασκεύασαν ειδικά τραίνα για να μεταφέρουν τους Εβραίους της Ουγγαρίας στον τόπο της εξόντωσής τους. Το σχέδιο του Άουσβιτς είναι το εξής, από χθες μέχρι το τέλος: δώδεκα χιλιάδες Εβραίοι – άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι άνδρες, βρέφη υγιή και ασθενή - θα θανατώνονται καθημερινά με ασφυξία, και τα οστά και η τέφρα τους θα χρησιμοποιείται για να λιπαίνονται τα Γερμανικά χωράφια. 

 

Και εσείς – τα αδέρφια μας στην Παλαιστίνη, σε όλες τις χώρες της ελευθερίας, και εσείς, οι λειτουργοί ολόκληρου του βασιλείου – πώς μπορείτε να σιωπάτε μπροστά σε αυτό το μεγάλο φονικό; Σιωπάτε, ενώ χιλιάδες επί χιλιάδων- που τώρα πλησιάζουν τα έξι εκατομμύρια- Εβραίων έχουν δολοφονηθεί. Και παραμένετε σιωπώντες, παρ’ ότι δεκάδες χιλιάδες συνεχίζουν να δολοφονούνται και περιμένουν να δολοφονηθούν;

 

 

Οι κατεστραμμένες καρδιές τους φωνάζουν να τους βοηθήσετε, καθώς θρηνούν την σκληροκαρδία σας. Κτηνώδεις είστε, και δολοφόνοι επίσης είστε, εξ αιτίας της εν ψυχρώ σιωπής μέσα από την οποία τα παρακολουθείτε όλα. Επειδή κάθεστε με τα χέρια σταυρωμένα χωρίς να κάνετε τίποτε, ενώ θα μπορούσατε να σταματήσετε ή να καθυστερήσετε την δολοφονία Εβραίων αυτή τη στιγμή. 

 

Εν ονόματι του αίματος των χιλιάδων επί χιλιάδων που έχουν δολοφονηθεί, σας ικετεύουμε, σας εκλιπαρούμε, υψώνουμε τις φωνές μας και απαιτούμε να ενεργήσετε – να κάνετε κάτι τώρα – άμεσα! Πρέπει οι Λειτουργοί των Βασιλειών και όλων των Κρατών να υψώσουν μια δυνατή και διαπεραστική φωνή, που να φτάσει στα αυτιά του Γερμανικού λαού, στα αυτιά του Ουγγρικού λαού.

 

 

Ας φωνάξουν μια προειδοποίηση προς τους Γερμανούς δολοφόνους. Ας προκηρύξουν ότι γνωρίζουν όλα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν, και εκείνο που συνεχίζει να γίνεται. Και ο ίδιος ο Πάπας θα πρέπει να ενώσει την φωνή του στην γενική αυτή κατακραυγή εναντίον των Γερμανών δολοφόνων. 

Ας ακουστεί αυτή η κραυγή σε όλα τα ραδιόφωνα και ας διαβαστεί σε όλες τις εφημερίδες, πως, αν δεν σταματήσουν αμέσως τις απελάσεις των Εβραίων της Ουγγαρίας, τότε η Γερμανία θα εξοριστεί για πάντα από τον πολιτισμό. 

Ζητούμε τα κρεματόρια στο Άουσβιτς να βομβαρδιστούν από αέρος. Είναι εξόχως ορατά, όπως φαίνεται και στον εσώκλειστο χάρτη. Ένας τέτοιος βομβαρδισμός θα αναχαιτίσει την εργασία των Γερμανών δολοφόνων. Και κάτι πιο σημαντικό – να βομβαρδίσουν επίμονα όλους τους δρόμους που οδηγούν από την Ανατολική Ουγγαρία προς την Πολωνία και να βομβαρδίσουν επίμονα όλες τις γέφυρες στα περίχωρα του Καρπατάρους.

 

 

Αφήστε ό,τι άλλο κάνετε, για να το διεκπεραιώσετε αυτό. Να θυμάστε, πως η κάθε μέρα απραξίας σας σκοτώνει δώδεκα χιλιάδες ψυχές. 

Εσείς, τα αδέλφια μας, τα τέκνα του Ισραήλ, είστε παράφρονες; Δεν γνωρίζετε για την Κόλαση που είναι τριγύρω μας; Για ποιους φυλάτε τα χρήματά σας; Πώς γίνεται, και όλες οι εκκλήσεις μας σας αγγίζουν λιγότερο και από το κλαψούρισμα ενός ζητιάνου που στέκεται στην πόρτα σας; Δολοφόνοι! Τρελλοί! Ποιος κάνει θυσίες;

 

Εσείς, που ρίχνετε λίγα κέρματα από τα ασφαλή σας σπίτια; Ή εμείς, που δίνουμε το αίμα μας, μέσα από τα βάθη της Κόλασης; 

Μονάχα ένα πράγμα θα μπορούσε να ειπωθεί προς εξιλέωσή σας – πως δεν γνωρίζατε την αλήθεια. Αυτό είναι πιθανό. Ο κακούργος κάνει την δουλειά του τόσο έξυπνα, που μόνο λίγοι μαντεύουν την αλήθεια. Εμείς όμως σας έχουμε πει την αλήθεια κάμποσες φορές.

 

Είναι δυνατόν, να πιστεύετε τους δολοφόνους μας περισσότερο από ότι πιστεύετε εμάς; Είθε ο Θεός να σας ανοίξει τα μάτια και να σας δώσει καρδιά, για να διασώσετε αυτές τις τελευταίες ώρες τους υπόλοιπους.

 

 

Το πιο σημαντικό είναι αυτό που σας γράφω για τον βομβαρδισμό των κρεματορίων του Άουσβιτς και των γεφυρών που οδηγούν σ’ αυτά. Ένας τέτοιος βομβαρδισμός μπορεί να αναχαιτίσει ζωτικά το ολέθριο έργο των σφαγέων μας. Και ο Θεός, που κρατά ζωντανό το τελευταίο υπόλειμμα του Ισραήλ, θα δείξει το έλεός Του, για το οποίο προσεύχομαι. Προσεύχομαι, καθώς γράφω μέσα από την θάλασσα των δακρύων του λαού του Ισραήλ. Περιμένουμε την βοήθεια του Θεού. 

 

Ένας από την Αγορά, που είναι μάρτυρας των συμφορών του λαού του.»

Στοιχείο δικογραφίας: (Rabbi Michael Dov Weissmandel, Exhibit of the Defence, no. 36, State Attorney v. M. Grunwald, District Court, Jerusalem, CC124/53)

 

Μετά από τον πόλεμο, ο Ραββίνος Weissmandel κατέθεσε την αγανάκτησή του μέσα στο έργο "The Holocaust Victims Accuse" (=Τα Θύματα του Ολοκαυτώματος Κατηγορούν) - ένα βιβλίο γραμμένο από τον Ραββίνο Moshe Shonfeld (Neturei Karta, USA, New York, 1977):

"Γιατί δεν αποπειράθηκαν, από τον τόπο τους τον ελεύθερο, να διεισδύσουν προς εμάς και να μας στείλουν κάποιον μυστικό αγγελιοφόρο; Το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμα πιο βαρυσήμαντο, όταν διαπιστώνουμε πως οι κυβερνήσεις της Τσεχοσλοβακίας και της Πολωνίας –που ήταν μέσα σε ελεύθερες περιοχές- έστελναν μυστικούς αγγελιοφόρους καθημερινά στον πιστό λαό τους, στις κατεχόμενες περιοχές.

 

Έτσι, η έκπληξή μας μεγαλώνει. Γιατί οι μεγάλοι οργανωτές του Εβραϊσμού δεν χρησιμοποιούν εκείνους τους αγγελιοφόρους, αν δεν έχουν άλλο τρόπο; Και γιατί, κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, από τότε που αναπτύξαμε αυτή την μέθοδο, εκείνοι που ήσαν στις ελεύθερες περιοχές δεν προσπάθησαν ούτε μία φορά να στείλουν αγγελιοφόρους σε μας, αλλά αντίθετα, ΕΜΕΙΣ έπρεπε να τους στέλνουμε και να πληρώνουμε για αυτούς. Και πόσους τους είχαμε στείλει εμείς, οι οποίοι απλώς επέστρεφαν με άδεια χέρια, επειδή εκείνοι, πέρα, δεν διέθεταν χρόνο να μας πουν το γιατί..

 

Απαντώντας σ’ αυτό, ο Ραββίνος Shonfeld παραθέτει τα λόγια του Σιωνιστή ηγέτη Yitzhak Greenbaum, ο οποίος, μετά τον πόλεμο, δήλωσε:

«Όταν με ρωτούσαν, δεν μπορούσατε να δώσετε χρήματα από το ταμείο United Jewish Appeal (=Έρανος Ενωμένων Εβραίων), τους έλεγα «ΟΧΙ!» Και πάλι λέω «ΟΧΙ!» .… πρέπει κανείς να αντιστέκεται σ’ αυτό το κύμα που σπρώχνει τις Σιωνιστικές δραστηριότητες σε δευτερεύουσα μοίρα.»

Κατά την διάρκεια της δικαστικής υπόθεσης Kasztner, ο Menachem Bader του Εβραϊκού Πρακτορείου ρωτήθηκε:

«Είχατε λάβει αυτή την επιστολή του Ραββίνου Weissmandel;». Εκείνος απάντησε: «Τέτοιες επιστολές έφταναν σε μας καθημερινά.»

Αυτή όμως δεν ήταν μια απλή επιστολή. Ήταν από ένα Ραββίνο που ήταν αυτόπτης μάρτυρας του ολοκαυτώματος. Σημειώστε, πως ο Ραββίνος Weissmandel ζητούσε να βομβαρδιστούν τα κρεματόρια του Άουσβιτς από αέρος. Πως τους επισήμανε ότι αυτά ήσαν εξόχως ορατά – σαφώς δίνοντας πληροφορίες που ήλπιζε ότι θα προωθηθούν, για να βοηθήσουν τα Συμμαχικά αεροπορικά πληρώματα να βομβαρδίσουν τα φονικά αυτά στρατόπεδα.

Ο Ραββίνος Weissmandel είχε επίσης εσωκλείσει και ένα χάρτη των στρατοπέδων αυτών. Ο Ραββίνος Weissmandel ήξερε πως ένας τέτοιος βομβαρδισμός θα καθυστερούσε το έργο των Ναζί, και γι’ αυτό ζήτησε συγκεκριμένα από τους Συμμάχους να «βομβαρδίσουν επίμονα» όλους τους δρόμους που οδηγούσαν από την Ανατολική Ουγγαρία στην Πολωνία, καθώς και τις γέφυρες στα περίχωρα του Καρπατάρους.

Υπέδειξε στην Σιωνιστική ηγεσία να «αφήσουν ό,τι άλλο κάνουν, και να διεκπεραιώσουν αυτό…. Θυμηθείτε, πως μία μέρα απραξίας σας σκοτώνει δώδεκα χιλιάδες ψυχές». Το έκαναν αυτό; Οι συντριπτικές αποδείξεις φανερώνουν πως οι Σιωνιστές αδιαφόρησαν για αυτή την έκκληση αλλά και για τις άλλες εκκλήσεις για να σώσουν την πλειοψηφία των Εβραίων στην Ευρώπη από το Ολοκαύτωμα.

Αντ’ αυτού, ασχολήθηκαν με την πολιτική της οικοδόμησης του Σιωνιστικού ονείρου – την δημιουργία ενός Εβραϊκού κράτους μέσα στην Παλαιστίνη.

Αν τα παραπάνω σας φαίνονται ως υπερβολική αγωνία και δικαιολογημένο παράπονο ενός ανθρώπου που κινδυνεύει, και ότι υπήρξε απλώς ολιγωρία ή μη συνειδητή αδιαφορία για τις ζωές όλων αυτών των ανθρώπων, εκ μέρους των αρχηγών του Σιωνισμού, τότε διαβάστε και το κείμενο που ακολουθεί, όπου προβάλλει με συγκλονιστική ωμότητα ο πραγματικός λόγος που ο Σιωνισμός έκλεινε τα αυτιά του στις εκκλήσεις για βοήθεια...

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι μια αυτολεξεί μετάφραση της επιστολής που έλαβε η Επιτροπή Διάσωσης Εβραίων (Jewish Rescue Committee) στην Τσεχοσλοβακία, από τα Διοικητικά Γραφεία του Σιωνιστικού «Εβραϊκού» Πρακτορείου στην Ελβετία.

Η επιστολή αυτή είναι η απάντηση του Πρακτορείου στην έκκληση για βοήθεια που είχε υποβάλλει η Επιτροπή Διάσωσης Εβραίων, συνοδευμένη μάλιστα από αποδεικτικά τεκμήρια για την τύχη των εκατομμυρίων Εβραίων στην κατακτημένη από τους Ναζί Ευρώπη:

«Σας γράφουμε, για να σας υπενθυμίσουμε τον μοναδικό παράγοντα που δεν πρέπει να σας διαφεύγει, δηλαδή: πως τελικά οι Σύμμαχοι θα κερδίσουν τον πόλεμο. Μετά από την νίκη τους, τα εδαφικά σύνορα θα ξανα-προσδιορισθούν, όπως έγινε μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε, θα είναι πλέον ανοιχτός ο δρόμος για τους σκοπούς μας. 

Προς το παρόν, με τον πόλεμο να πλησιάζει προς το τέλος του, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε να αλλάξουμε το Eretz Yisroel (=παραδοσιακό-Βιβλικό Ισραήλ) σε Medinat Yisrael (=εκσυγχρονισμένο Ισραήλ) και πολλά βήματα έχουν ήδη γίνει προς την κατεύθυνση αυτή. Συνεπώς, οφείλουμε να κλείσουμε τα αυτιά μας στις εκκλήσεις και τις κραυγές που εκπέμπονται από την Ανατολική Ευρώπη. 

Θυμηθείτε αυτό: όλοι οι σύμμαχοι έχουν υποστεί απώλειες, οπότε, αν και εμείς δεν προσφέρουμε ανθρώπινες θυσίες, πώς θα κατακτήσουμε το δικαίωμα να καθόμαστε στην τράπεζα συσκέψεων όταν τα εδαφικά σύνορα θα ξανα-προσδιορίζονται; 

Για τον ίδιο λόγο, αποτελεί απερισκεψία και θράσος να διαπραγματευόμαστε το χρήμα ή τις προμήθειες ως ανταλλάγματα για Εβραϊκές ζωές. Πώς τολμούμε να ζητήσουμε από τις συμμαχικές δυνάμεις να παζαρέψουν χρήματα για ζωές, ενώ οι ίδιοι ήδη υφίστανται βαριές απώλειες καθημερινά;   

Έτσι, σε ό,τι αφορά τις μάζες, εμείς λέμε «RAK B'DAM TIHJE LANU HAAREZ» (=Το Eretz Yisroel –παραδοσιακό Ισραήλ- θα είναι δικό μας, μόνο αν πληρώσουμε με αίμα), αλλά, σε ό,τι αφορά τον στενό κύκλο μας, λέμε: «ATEM TAJLU». Ο αγγελιοφόρος που φέρει αυτήν την επιστολή θα σας εφοδιάσει με χρήματα προς τον σκοπό αυτό.»

 

Μόλις εξοικειώθηκα με το περίεργο αυτό γραπτό, άρχισα να τρέμω, συνειδητοποιώντας το νόημα της φράσης «RAK B'DAM TIHJE LANU HAAREZ». Όμως, πέρασαν πολλές εβδομάδες και συνέχιζε να με μπερδεύει το νόημα της φράσης «ATEM TAJLU». Μέχρι που μια μέρα, μου ήρθε σαν κεραμίδα.

Το «ATEM TAJLU» σήμαινε «ΕΣΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ», καθ’ ότι την λέξη "tiyul" (οδοιπορία) την χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι κατ’ ευφημισμό, σαν κώδικα που σήμαινε «διαφυγή».

Άρα, αυτό που εννοούσαν ήταν: «Εσείς οι δεκαπέντε – είκοσι του κόμματος, να διαφύγετε από την Τσεχοσλοβακία και να σώσετε τα τομάρια σας. Το τίμημα του «Eretz Yisroel» είναι το αίμα των ανδρών και γυναικών, των πολιών σοφών και των βρεφών – ΟΧΙ όμως το δικό σας αίμα! Ας μην χαλάσουμε αυτό το σχέδιο, δίνοντας στον Άξονα την δυνατότητα να σώσει Εβραϊκές ζωές. Όμως για σας, σύντροφοι, σας εσωκλείω τα μεταφορικά για την διαφυγή σας.»

Τι εφιάλτης! Ο Σιωνιστής πράκτορας «διπλωμάτης» έρχεται στην Τσεχοσλοβακία και μας λέει: «Είναι πολύ κρίσιμη αυτή η ώρα. Αλλά συγκριτικά, δεν είναι καθόλου κρίσιμη για όλους εσάς τους παγιδευμένους Εβραίους, αφού υπάρχει μια κατάσταση ανάγκης πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων, ήτοι, το BINYAN HA-ARETZ (=το έπαθλο που λέγεται Medinat Yisrael – το εκσυγχρονισμένο Ισραήλ). Χύστε το αίμα σας με χαρά, μιας και το αίμα σας είναι φθηνό. Χάρη στο αίμα σας, η Γη (του Ισραήλ) θα είναι δική μας!

Τελικώς υπάρχει Σιωνιστική Συνωμοσία;

Ένας από τους λόγους που μας ώθησαν στην σύνταξη αυτού του άρθρου ήταν η ανάγκη να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που τίθεται όλο και πιο επιτακτικά τον τελευταίο καιρό και στη χώρα μας: στην ενισχυόμενη πεποίθηση πως βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια σιωνιστική συνωμοσία, η οποία καθοδηγεί υποχθόνια τη “νέα τάξη”, οικονομική και πολιτική, που κυβερνάει τον πλανήτη μας.

Και όσο η κατεστημένη σκέψη θα αρνείται να υποβάλει σε οποιαδήποτε σοβαρή κριτική το κράτος του Ισραήλ και το σιωνιστικό λόμπι, τόσο περισσότερο θα ενισχύεται, ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα, η πεποίθηση για την αυθεντικότητα μιας τέτοιας συνωμοσίας, όπως ήδη συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου μεγάλο μέρος των Αφροαμερικανών και ιδιαίτερα οι Black Muslims και ο Λούϊς Φάραχαν είναι ένθερμοι οπαδοί της θεωρίας της συνωμοσίας, για να μην αναφερθούμε στις μουσουλμανικές χώρες.

Ωστόσο το σιωνιστικό φαινόμενο και ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ μπορεί να εξηγηθεί χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε στη “θεωρία της συνωμοσίας”. Οι Εβραίοι δείχνουν πράγματι μια μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ τους, έχουν ιδιαίτερη και αυξημένη συμμετοχή στις τραπεζιτικές και χρηματιστικές δραστηριότητες, όπως επίσης και στη διανόηση και τα ΜΜΕ.

Σε ό,τι αφορά την υπεραντιπροσώπευσή τους στον τραπεζιτικό και χρηματιστικό τομέα, είναι απολύτως λογική, διότι οι Εβραίοι καθώς αποκλείονταν για εκατοντάδες χρόνια από παραγωγικές δραστηριότητες στράφηκαν ήδη από την ύστερη αρχαιότητα στο επάγγελμα του σαράφη, του τραπεζίτη, του αργυραμοιβού, του εμπόρου πολυτίμων λίθων.

Ως προς την ενισχυμένη αίσθηση της κοινότητας τα πράγματα είναι εξ’ ίσου απλά. Το εβραϊκό έθνος, μετά τη “βαβυλώνια αιχμαλωσία” και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, μεταβλήθηκε σε ένα “έθνος χωρίς πατρίδα”, οπότε το βασικό στοιχείο της συνοχής του γίνεται η θρησκεία. Ο εβραϊκός λαός είναι ο μοναδικός λαός του οποίου η ιστορία είναι ταυτισμένη με την θρησκεία του. Ζώντας ανάμεσα σε ξένους λαούς, διατήρησε την ταυτότητά του μέσα από την ισχυρή κοινοτική του αίσθηση. 

Οι Εβραίοι άντεξαν διώξεις και “εξόδους”, μόνο και μόνο γιατί διέπονταν από αυτή τη φοβερή συνοχή. Κατά συνέπεια όχι μόνο συνέχισαν να δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους αλλά καλλιέργησαν στον ύψιστο βαθμό την τεχνική της “απόκρυψης” και της συνωμοτικής τακτικής. Οι ντονμέδες στην Τουρκία (Εβραίοι που έγιναν τυπικά μουσουλμάνοι, διατηρώντας την εβραϊκή τους ταυτότητα) και οι μαράνοι στην Ιβηρική χερσόνησο είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα αυτής της αντοχής μέσα από την απόκρυψη (οι κρυπτοχριστιανοί της σημερινής Τουρκίας είναι ένα άλλο παράδειγμα σε χριστιανικούς πληθυσμούς). 

Γι’ αυτό και θα συμμετέχουν σε υψηλά ποσοστά σε όλων των ειδών τις συνωμοτικές και επαναστατικές εταιρείες, είτε του φιλελευθερισμού (μασωνισμός), είτε του σοσιαλισμού (επαναστατικά κόμματα και οργανώσεις). Αυτή η ενισχυμένη συμμετοχή επέτρεψε στους αντισημίτες, ιδιαίτερα τους Γερμανούς ακροδεξιούς, να παρουσιάζουν τον φιλελευθερισμό και τον μπολσεβικισμό ως τις δύο όψεις της “παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας”. 

Το γεγονός δε ότι, μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν 2 εκατομμύρια Εβραίοι ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση και 4,5 στην Αμερική, δηλαδή στο σοσιαλιστικό και το φιλελεύθερο κέντρο αντίστοιχα, αποτελούσε για τους Ναζί και την απόδειξη της συνωμοτικής τους θεωρίας.

Όσο για το μεγάλο ειδικό βάρος τους μεταξύ των διανοουμένων, των ακαδημαϊκών, των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών, τις ρίζες του φαινομένου θα πρέπει να τις αναζητήσουμε στη σχέση των Εβραίων με τη γνώση. 

Κατ’ αρχάς, η διατήρηση της εθνικής-θρησκευτικής ταυτότητας προϋπέθετε τη γνώση των κειμένων της Τορά και του Ταλμούδ. Κατά συνέπεια ο αναλφαβητισμός ήταν πολύ μικρότερος στους Εβραίους απ’ ό,τι σε όλους τους άλλους λαούς, τουλάχιστον από τον Μεσαίωνα και μετά. (Θα είναι οι πρώτοι που θα φτιάξουν τυπογραφείο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία). Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανάγκη τουλάχιστον στοιχειωδών γνώσεων για ένα λαό εμπόρων, καθώς και τον αποκλεισμό τους από πολλές παραγωγικές απασχολήσεις, που τους έστρεφε προς τα ελεύθερα επαγγέλματα, θα κατανοήσουμε το βάρος και τη σημασία της εκπαίδευσης γι’ αυτούς. Η κοινωνική άνοδος μέσω της γνώσης ήταν η δεύτερη μεγάλη λεωφόρος –παράλληλα με το χρήμα– για τους Εβραίους.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αντισημιτισμός θα υποχωρήσει σε εκτεταμένη κλίμακα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, σαν συνέπεια του Ολοκαυτώματος και της ήττας των Ναζί. Το κράτος του Ισραήλ θα ιδρυθεί, “εξαγοράζοντας” σε μεγάλο βαθμό τις τύψεις των δυτικών, ενώ στην Αμερική θα συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων δεδομένου ό,τι στην Ευρώπη εξοντώθηκαν. Η κοινωνική άνοδος των Εβραίων θα είναι ταχύτατη. 

Μέχρι εκείνη τη στιγμή υπήρχαν, σχεδόν σε όλες τις χώρες, δύο μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες της εβραϊκής κοινότητας: Μία που ανήκε στα μεσαία και ανώτερα αστικά στρώματα, λίγο-πολύ ενσωματωμένη στο κυρίαρχο σύστημα και μια άλλη, μικροαστική και προλεταριακή, που υφίστατο τη μεγαλύτερη πίεση του αντισημιτισμού. Η πρώτη ομάδα συγκροτούσε φιλελεύθερες εταιρείες και οργανώσεις, η δεύτερη συμμετείχε στα σοσιαλιστικά κόμματα, εξέδιδε έντυπα και προμήθευε τους περισσότερους μετανάστες για τη Σιών.

Μετά τον πόλεμο, ιδιαίτερα μετά το 1960 και την άρση κάθε διάκρισης και προκατάληψης σε βάρος τους, οι Εβραίοι θα ανέβουν ταχύτατα την κοινωνική κλίμακα (μια αντίστοιχη άνοδο αλλά πολύ πιο περιορισμένη θα πραγματοποιήσουν και οι Ελληνοαμερικανοί) και θα τείνουν να συγκροτήσουν μια ενιαία κοινωνική ομάδα μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων. Παράλληλα, η εθνική τους εστία, το Ισραήλ, θα γίνει ο σημαντικότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η πατροπαράδοτη αλληλεγγύη θα μεταβληθεί σε ένα πανίσχυρο λόμπι! Ένα λόμπι το οποίο θα ενισχύει την άνοδο των Εβραίων στις ΗΠΑ (και δευτερευόντως στη Γαλλία και την Αγγλία) και τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων σε όλους τους τομείς των επιχειρήσεων και ιδιαιτέρως της πολιτικής και πνευματικής ζωής. 

Και αυτός ο έλεγχος θα θεωρείται αναγκαίος για δύο λόγους:

Α. Για να μη ξαναβρεθούν ποτέ οι Εβραίοι σε μια θέση παρόμοια με εκείνη που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και

Β. Για να μπορούν κινητοποιηθούν αποτελεσματικά στην υπεράσπιση του κράτους του Ισραήλ.

Η υποτιθέμενη “σιωνιστική συνωμοσία” δεν είναι συνωμοσία γιατί οι ηγετικές ομάδες του σιωνισμού, που κυριάρχησε μεταξύ των εβραϊκών κοινοτήτων, δεν κρύβουν τους στόχους τους, ούτε δρουν με καλυμμένο πρόσωπο. Διαθέτουν ισχυρότατες οργανώσεις, κινητοποιούνται ανοιχτά για την υπεράσπιση του Ισραήλ και της “νέας τάξης πραγμάτων” την οποία θεωρούν προϋπόθεση για την επιβίωση του Ισραήλ, και διεκδικούν αλαζονικά την κυριαρχία τους.

Ωστόσο αυτή η μεταβολή τους σε μια οιονεί άρχουσα τάξη-έθνος, στα πλαίσια της νέας τάξης, αναγεννά τα παλαιά σύνδρομα σ’ έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών και ομάδων. Ο Τρίτος Κόσμος, σχεδόν στο σύνολό του, στρέφεται εναντίον του Ισραήλ και των σιωνιστών υποστηρικτών του. 

Χαρακτηριστική υπήρξε η καταδίκη του Ισραήλ και του σιωνισμού ως ρατσιστικών το Καλοκαίρι του 2001 από τη διάσκεψη της Unesco. Στις ίδιες τις δυτικές χώρες, η μεταβολή της εβραϊκής κοινότητας σε τμήμα της άρχουσας τάξης και των ελίτ, και η αλαζονική διεκδίκηση αυτού του ρόλου, στρέφει εναντίον της ένα αυξανόμενο κομμάτι των φτωχών στρωμάτων και των διανοούμενων από άλλες κοινότητες και ομάδες που βρίσκουν “κλειστή την πόρτα” της ανόδου γι’ αυτούς. Αφροαμερικάνοι, λατίνοι, μουσουλμάνοι, κλπ., ομάδες που πριν 30 ή 40 χρόνια βρισκόταν στο ίδιο στρατόπεδο με τους Εβραίους στην διεκδίκηση των κοινών δικαιωμάτων, τώρα περνούν σταδιακά σε μια συνολική απόρριψη του σιωνισμού, που συχνά μεταφράζεται και στην υιοθέτηση της άποψης της “σιωνιστικής συνωμοσίας”. Και δεδομένου ότι το εβραϊκό προοδευτικό στρατόπεδο, που απορρίπτει τον σιωνισμό, αποτελώντας ένα φράγμα σε κάθε πρωτόγονο αντισημιτισμό, έχει αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια, ο σιωνισμός με τη λογική του, της με κάθε τρόπο ανόδου και ενίσχυσης του Ισραήλ, κινδυνεύει να τροφοδοτήσει και πάλι τον λαϊκό αντισημιτισμό του παρελθόντος.

Πράγματι, όπως τόσο εύστοχα επισημαίνει ο Ισραήλ Σαχάκ, οι διώξεις κατά των Εβραίων, μέχρι τους ναζί, συχνά μπορούσαν να χρησιμοποιούν τον “λαϊκό αντισημιτισμό”, που τροφοδοτούνταν από το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν προσκολλημένοι στις εκάστοτε άρχουσες τάξεις για την επιβίωσή τους, στην Ισπανία και την Πολωνία με τους ευγενείς, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τους Τούρκους, κλπ. και χρησιμοποιούνταν από αυτούς για την εκμετάλλευση των αγροτικών πληθυσμών, για την είσπραξη των φόρων, κ.λπ. 

Έτσι το μίσος των εγχώριων πληθυσμών στρεφόταν κατά των Εβραίων, τους οποίους περιοδικά οι άρχουσες τάξεις παρέδιδαν ως εξιλαστήρια θύματα για την εκτόνωση των λαϊκών εξεγέρσεων. 

Σήμερα, η προσκόλληση του σιωνισμού στη νέα τάξη των ΗΠΑ δεν κινδυνεύει να τους μετατρέψει πάλι σε εξιλαστήριο θύμα μιας παγκόσμιας λαϊκής αγανάκτησης; Οι σιωνιστές κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβεβαιώσουν την αντίληψη της σιωνιστικής συνωμοσίας. Αυτό υποστηρίζουν οι Εβραίοι αντισιωνιστές που προσπαθούν, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσουν την προοδευτική εβραϊκή παράδοση, αποτρέποντάς μας ταυτόχρονα από την υιοθέτηση μιας αστυνομικής αντίληψης της ιστορίας.



Πηγές:
1. Κείμενο που δημοσιεύθηκε στο Middle East Report, Άρδην τ. 33 - 34 - Μετάφραση: Νίκος Ντάσιος

2. Πηγή: http://www.jewsnotzionists.org/pleasignored.html
3. Απόσπασμα επιστολής από το MIN HAMETZAR (σελ. 92) του Ραββίνου Michael Dov Weissmandl ZT"L, Κοσμήτορος του Ιδρύματος Nitra Yeshiva
4. Πηγή: http://www.ardin.gr/node/2702 (Από το βιβλίο "Εβραίοι εναντίον του Σιωνισμού") Συγγραφέας: Γιώργος Καραμπελιάς

 

 

 

 

 https://www.logiosermis.net

 

 

Theologos Vasileiadis